Οι μέντορές σας...

Berenice έγραψε:βασικά μόνη μου έμαθα..Αυτοδιδάσκομαι η άτιμη!!

Αυτό και η Μινέρβα η Κατσιμπούλεν!

Ρωτήστε την για όλα τα διαδικαστικά θέματα τη ρωτούσα χωρίς φόβο και πάθος!

Εγώ είμαι περήφανη αυτοδίδακτη

Και εγω αυτοδιδακτη και χωρις μεντορες... Απο στιλ γραφης, συνηθως ειναι χιουμοριστικο εκτος απο τις περιπτωσεις που γραφω σε πιο ΄σοβαρα' θεματα, οποτε γινεται πιο αναλυτικο.. Αναλογα τη διαθεση και το τι σκεφτομαι, το γραφω κιολας. Επισης τονους δε βαζω, αν και τωρα τελευταια προσπαθω χαρη σε καποια μελη που δινουν το καλό παράδειγμα . Σημεια στιξης και λοιπα, όποτε το θυμηθώ αλλα συνήθως τα ποστ μου είναι ένα κατεβατό με πολλά εμοτικονς.

Τα εμοτικονς τα βαζω πάντα και παντου .

Ειδικα αυτα:
ειναι τα αγαπημενα μου!

Α, και επειδη το πληκτρολογιο μου κατα καιρους τα παίζει, πολλες φορες γραφω και ακαταλαβιστικα και σαρδαμ...

Μόνη μου κι εγω.

Επειδή οι απαντήσεις ξεκινούν από το 2009 και ίσως ακόμη νωρίτερα, θυμήθηκα και γω τα παλιά.

Θυμάμαι αρχικά επηρεασμένη από τα greeklish έγραφα στα ελληνικά με τόνους, αλλά αντί για ξ ορισμένες φορές χρησιμοποιούσα το 3 και αντί για θ το 9 πολύ συχνότερα. Εμένα μου φαινόταν οκ, αλλά τελικά ήταν όντως πολύ κουραστικό. Μου είχε στείλει και η Νικόλ (jate/Berenice) πμ επειδή τότε ήταν συντονίστρια αν μπορώ να το ελαττώσω γιατί βγάζει μάτι.

Επίσης δεν έγραφα πολλά πράγματα στα ποστ μου και χρησιμοποιούσα χαρούμενα εμότικον. Ήμουν μια πεταλουδίτσα το πρώτο διάστημα, κυρίως γιατί δεν ήθελα να γράψω σε κάποιο σοβαρό τόπικ βλακείες και να εκτεθώ. Παρακολουθούσα τα διάφορα τόπικ που είχαν σοβαρό διάλογο αλλά δεν τολμούσα να μπω σφήνα.

Τελικώς νομίζω πήρα θάρρος από τον Λευτέρη (Tom Marvolo Riddle) που έγραφε τόσο ωραία και τον θαύμαζα και άρχισα και εγώ να προσπαθώ να συμμετέχω στις σοβαρότερες συζητήσεις.

Βασικά, δεν είχα εμπειρία απο φόρουμ οπότε πήγαινα στα ψαχουλευτά. Αρχικά έγραφα χωρίς τόνους, νομίζω η πρώτη χιλιάρα μου είναι χωρίς τόνους, αν όχι παραπάνω. Μετά άρχισα να τονίζω το κείμενο και μου φαινόταν και πιό ωραίο.

Μετά δεν έβαζα κενό μετά το κόμμα ή την τελεία. Βασικά, ούτε που το είχα προσέξει. Το έμαθα το 2013 στα highlights. Ρε παιδί μου, απο το μυαλό μου δεν περνούσε. Τώρα το διόρθωσα αν και δεν μου αρέσει.

Αυτό που μου έκανε άσχημη εντύπωση πάντα ήταν τα πολλά emoticons στις δημοσιεύσεις και ειδικά στις μεγάλες-σεντόνια. Πρόταση και δέκα μουτσούνες. Νομίζω ότι δεν έχω διαβάσει πολλά τέτοια κείμενα. Τα φατσάκια τα χρησιμοποιώ σε πιό χαλαρές δημοσιεύσεις, πάρα πολύ σπάνια σε σοβαρότερες.

Από μόνος μου, και μάλιστα σε πολύ μικρή ηλικία. Λόγω της αρκετά προχωρημένης γνώσης αγγλικών που είχα για την ηλικία μου (είχα αρχίσει μαθήματα από πολύ μικρός διότι ζήλευα από την αδελφή μου ), από τα 11-12 μου έτη άρχισα να μπαίνω σε παγκόσμια τεχνολογικά forums και να συζητώ για τις νέες DDR2 μνήμες, τους νέους Pentium επεξεργαστές και διάφορα άλλα τέτοια.

Οι γονείς μου κατάλαβαν πως κάτι παιζόταν όταν με είδαν 12 χρονών να έχω ανοίξει το κουτί του υπολογιστή μου, και να καθαρίζω την μητρική και τις κάρτες ήχου και γραφικών από τις σκόνες. Σκέφτηκαν πως από κάπου τα έμαθα αυτά, και από το οικογενειακό μου περιβάλλον λίγο δύσκολο, μιας και ο μόνος που ακολουθούσε (και συνεχίζει να ακολουθεί) πολύ πιστά την τεχνολογία ήταν/είναι ο παππούς μου, ο οποίος όμως έλειπε λόγω του ότι ήταν ναυτικός.

Πάντως, την πρώτη μου εγγραφή σε forum την έκανα το καλοκαίρι του 2008 απ' όσο θυμάμαι ένα μεσημέρι όπου έψαχνα για ένα παιχνίδι. Ήμουν 11 χρονών τότε, και το μόνο που μου είχαν δείξει άλλοι (γενικά όσον αφορά την χρήση Η/Υ) ήταν το πως να τον ανοίγω, και που να πατάω για να βάλω το CD στο drive. Είμαι περήφανος για τον μικρό μου εαυτό!