Ελάτε τώρα, σίγουρα τα έχετε ακουστά τα Άρλεκιν. Είναι μικρά βιβλιαράκια τσέπης που μιλάνε για τον έρωτα και ξεκινάνε κάπως έτσι:
Η Ρέιτσελ κατέβηκε από το πολυτελές αυτοκίνητο του θείου της και αντίκρισε για πρώτη φορά το επιβλητικό μέγαρο του, που θα γινόταν το σπίτι της για όλο το καλοκαίρι. Γύρισε το όμορφο, καστανό, μπουκλωτό κεφάλι της προς τον μεγαλοπρεπή κήπο και τα μεγάλα γαλάζια της μάτια, περιτριγυρισμένα από πυκνές βλεφαρίδες, έπεσαν αμέσως πάνω στον ωραιότερο άνδρα που είχε δει σε όλη της την ζωή. Ο Φαμπρίτσιο ήταν ψηλός, αρρενωπός και ηλιοκαμένος. Το ιδρωμένο πρόσωπο του στόλιζαν δύο εκφραστικά μαύρα μάτια που κοίταζαν γύρω του με αετίσιο βλέμμα και ανάμεσα στο αποφαστιστικό στόμα και στο θεληματικό πιγούνι του είχε μια μικρή, αδιόρατη ουλή. Έκανε πολύ ζέστη και είχε βγάλει την μπλούζα του. Οι κοιλιακοί του ήταν τόσο καλοσχηματισμένοι που μπουρούσες να λύσεις σουντόκου πάνω τους. Η Ρέιτσελ ένιωσε τα γόνατά της να λύνονται.
...συνεχίζουν κάπως έτσι:
Η Ρέιτσελ στεκόταν μπροστά στην αγαπημένη της άσπρη τριανταφυλλιά και την κοιτούσε αφηρημένα. Το μυαλό της ταξίδευε στα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας. Ο Φαμπρίτσιο της είχε εκμυστηρευτεί τα συναισθήματα του και εκείνη πετούσε απ' τη χαρά της. Έκαναν μαζί σχέδια για το μέλλον αλλά τα σχέδια αυτά ήταν διαφορετικά από του θείου της. Όταν έμαθε πως εκείνη, η Ρέιτσελ Μοντγκόμερι, μοναδική κληρονόμος έκείνου και του αδερφού του, είχε ερωτευτεί έναν κηπουρό που είχε φτάσει στη χώρα ώς λαθρομετανάστης έγινε έξαλλος και απείλησε πως θα κανονίσει την απέλαση του. Η Ρέιτσελ πανικοβλήθηκε και είπε στον θείο της πως τίποτα απ' όλα όσα είχε ακούσει δεν ήταν αλήθεια. Ο θείος της για να πειστεί της ζήτησε να δεχτεί την πρόταση που της είχε κάνει ο γιος του γερουσιαστή Χάμιλτον και να ορίσει την ημερομηνία γάμου τους. Η Ρέιτσελ ένιωσε παγιδευμένη αλλά μεσ' στον πανικό της δέχτηκε. Τώρα ήταν αργά. Μπορεί να είχε σώσει τη δουλειά του Φαμπρίτσιο αλλά είχε καταδικάσει τον έρωτα τους. Δεν θα το συγχωρούσε ποτέ στον εαυτό της. Ένας λυγμός ανέβηκε στο λαιμό της και τα μάτια της έτσουξαν από τα δάκρυα. Η Ρέιτσελ ένιωσε τα γόνατά της να λύνονται.
...πάντα υπάρχει μια σκηνή που πάει κάπως έτσι:
Ο Φαμπρίτσιο την τράβηξε κοντά του. Τα τραχιά, γεροδεμένα, μαυρισμένα του χέρια έτρεμαν. "Πες μου ότι δεν είναι αλήθεια αυτό που έμαθα. Πες που πως δεν παντρεύεσαι. Πες το μου", της είπε άγρια και την ταρακούνησε με τα τρεμάμενα, τραχιά, γεροδεμένα και μαυρισμένα του χέρια. Η Ρέιτσελ φοβήθηκε για μια στιγμή πως θα τη χτυπούσε και ο Φαμπρίτσιο διάβασε το φόβο μέσα στα μεγάλα, περιτριγυρισμένα από πυκνές βλεφαρίδες γαλάζια μάτια της. Την αφήσε και έκείνη πισωπάτησε. "Ρέιτσελ αγαπημένη μου, σε έκανα να πιστέψεις πως θα σου έκανα κακό!" είπε με την βαθιά αρρενωπή φωνή του και την επόμενη στιγμή την έκλέισε στην αγκαλιά του και την φίλησε παθιασμένα. Η Ρέιτσελ ανταποκρίθηκε στο φιλί του και τύλιξε τα ντελικάτα χέρια της γύρω από τον ηλιοκαμένο λαιμό του και ένιωσε το ιδρωμένο, γεροδεμένο κορμί του πάνω στο δικό της. Τα τραχιά, γεροδεμένα, μαυρισμένα χέρια του Φαμπρίτσιο άρχισαν να κατεβάζουν το φερμουάρ του φορέματός της, η Ρέιτσελ ένιωσε το δέρμα της να ανατριχιάζει στα σημεία που την ακουμπούσαν τα τραχιά δάχτυλα του. "Ω, Φαμπρίτσιο", είπε με την κρυστάλλινη φωνή της. "Ω, Ρέιτσελ", της απάντησε η βαθιά δική του φωνή. "Ω, Φαμπρίτσιο!" "Ω, Ρέιτσελ" "Ω, Φαμπρίτσιο!" "Ω, Ρέιτσελ" "Ω, Φαμπρίτσιο!" Η Ρέιτσελ ένιωσε τα γόνατά της να λύνονται.
...και τελειώνουν κάπως έτσι:
Η Ρέιτσελ κοίταξε τον εαυτό της στον καθρέφτη και χαμογέλασε. Το άσπρο νυφικό της ήταν υπέροχο και καθώς η Ρέιτσελ ίσιωνε το πέπλο της τα μάτια της γέμισαν δάκρυα ευτυχίας. Οι τελευταίοι μήνες ήταν δύσκολοι αλλά τώρα όλα θα πήγαιναν καλά. Έξι μήνες νωρίτερα ο Φαμπρίτσιο πήρε το πτυχίο της Νομικής και έγινε συναίτερος στο δικηγορικό γραφείο ενός πρώην καθηγητή του. Ο θείος της Ρέιτσελ τον είδε με καλύτερο μάτι μόλις έμαθε πως μετανάστεψε και δούλευε κηπουρός για να βγάλει τα χρηματα που χρειαζόταν για τα δίδακτρα του. Αναγνώρισε την αγαθή ψυχή που κρυβόταν μέσα στο αρρενωπό, γεροδεμένο και μαυρισμένο σώμα του Φαμπρίτσιο και δέχτηκε να τον παντρευτεί η Ρέιτσελ. Ο γιος του γερουσιαστή Χάμιλτον εξαγριώθηκε μόλις η Ρέιτσελ ακύρωσε το γάμο τους και προσπάθησε να πλήξει επαγγελματικά τον Φαμπρίτσιο αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Φαμπρίτσιο γρήγορα έγινε γνωστός ως ο καλύτερος δικηγόρος της περιοχής και η Ρέιτσελ ένιωθε τόσο περήφανη γι' αυτόν. "Ρέιτσελ κόρη μου, ήρθε η ώρα" είπε ο θείος της συγκινημένος και της έτεινε το χέρι του. Η Ρέιτσελ πήρε το χέρι του και βγήκε από το χωλ στον κήπο όπου θα γινόταν ο γάμος. Βλέμματα θαυμασμού την ακολουθούσαν όσο περπατούσε προς το μέρος του Φαμπρίτσιο που ήταν πραγματικά πιο όμορφος από ποτέ. Η Ρέιτσελ ένιωσε τα γόνατα της να λύνονται.
Τα είδη των Άρλεκιν είναι πολλά, από μεσαιωνικές ιστορίες ως μεταφυσικά μυστήρια και από καουμπόικες ιστορίες ως ιατρικές υποθέσεις. Συνήθως προβάλουν τον άνδρα τύπου Φαμπρίτσιο (δυναμικό, αρρενωπό, γεροδεμένο, μορφωμένο και μονίμως ιδρωμένο και μισόγυμνο) και την γυναίκα τύπου Ρέιτσελ (συνεσταλμένη, υποταγμένη, φοβισμένη, ντελικάτη και όμορφη) αν και τα τελευταία χρόνια οι ήρωες αρχίζουν και εκσυγχρονίζονται. Οι τίτλοι βέβαια είναι σχεδόν πάντα "Στη δίνη του έρωτα", "Μια ανεξάρτητη γυναίκα", "Φλογερός εραστής", "Μια νύφη για τον λόρδο", "Νύχτες στην καυτή έρημο' και πάει λέγοντας.
Γνώμες? Ποια η σχέση σας με τα εν λόγω βιβλιαράκια? Έχουν πέσει στα χέρια σας? Έχετε διαβάσει ποτέ? Έχετε αγοράσει ποτέ? Μήπως έχετε ολόκληρη κούτα κάτω απ΄το κρεβάτι σας και μας το κρύβετε?