Η φωνη της αλλαγης

Σπόιλερ:

Με αφορμη μια ταινια που ειχα δει που αφορουσε το διαφορετικο τροπο που καποιοι ανθρωποι προσπαθουσαν να αλλαξουν τα κακως κειμενα γυρω τους, ειπα να αρχισω αυτο το θεμα..

Ειμαστε η νεολαια, η ελπιδα του αυριο, οπως λενε.. Ολοι περιμενουν απο εμας να αλλαξουμε τον κοσμο, να τον κανουμε καλυτερο.. Να διορθωσουμε ο,τι αφησαν πισω τους οι προηγουμενες γενιες.. Το ερωτημα ειναι το εξης: μπορουμε? Εχουμε φτασει σε σημειο απελπιστικο αν αναλογιστει κανεις τι επικρατει στον κοσμο..

Εσεις νομιζετε πως μπορειτε να αλλαξετε ή να βελτιωσετε τα ασχημα που υπαρχουν γυρω μας και πώς θα μπορουσατε να κανετε εστω και μια μικρη αλλα ουσιαστικη αλλαγη? Ακομα, αν σας δινοταν η ευκαιρια να εξαλειψετε απο τον κοσμο ενα φαινομενο, οπως η φτωχεια ή η πεινα ή οτιδηποτε αλλο, ποιο θα ηταν αυτο?

Αρχικά πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία μέσα μας... Να έρθει η αλλαγή ατομικά και μετά συλλογικά.
Και όσο εύκολο κι αν φαίνεται, δεν είναι καθόλου. Είναι πολύ ουτοπικό να μιλάμε για συλλογική αλλαγή ενώ πρώτα δεν έχουμε αλλάξει οι ίδιοι μόνοι μας.

Όπως κι η Ανθή, πιστεύω κι εγώ στην ατομική επανάσταση. Μαζική επανάσταση έχει σημειωθεί μόνο σε περιόδους υποδούλωσης ενός λαού, μιας ομάδας ατόμων τέλος πάντων. Κι αυτό είναι το πρόβλημά μας σήμερα: δεν μας επιβάλει κανένας ό,τι θεωρούμε άσχημο, το δημιουργούμε οι ίδιοι, το αποδεχόμαστε και το πολλαπλασιάζουμε. Δυστυχώς δεν γίνεται να ξυπνήσουμε όλοι το ίδιο πρωί και να βάλουμε μπρος ταυτόχρονα ένα σχέδιο αλλαγής. Μπορώ όμως εγώ προσωπικά να το κάνω. Να αρνηθώ ό,τι θεωρώ δεδομένο και με δυσαρεστεί και να ζήσω πράττωντας ό,τι θεωρώ έγω -ίσως και η κοινή γνώμη- σωστό. Μπορώ να πείσω κι έναν φίλο μου να κάνει το ίδιο. Κι αυτός έναν δικό του. Κάποια στιγμή όμως αυτή η αλυσίδα θα σπάσει. Διότι σε μια επανάσταση, σε ένα κίνημα αλλαγής, απαιτούνται θυσίες. Άλλες φορές μικρές κι άλλες τρομερά μεγάλες... Κι εκτός από τις θυσίες, υπάρχουν και αυτοί που αρνούνται για τον α' ή β' λόγο να συνεργαστούν. Κι όπως εγώ έπεισα τον δικό μου φίλο να με ακολουθήσει, έτσι μπορούν κι εκείνοι να πείσουν τους δικούς τους φίλους.
Προσωπικά καταλήγω στο ότι η μεγάλη κι ολοκληρωτική αλλαγή-ανατροπή είναι αδύνατο να επιτευχθεί... Πιστεύω όμως πως ο σημερινός κόσμος μπορεί να αλλάξει μέσα στα χρόνια, ίσως όχι προς το καλύτερο, αλλά προς το πιο αποδεκτό και συμβιβάσιμο.

συμφωνα με την ιστορια εχει αποδειχθει οτι μετα απο μια μεγαλη ακμη ερχεται μια αντιστοιχα μεγαλη παρακμη και η αλυσιδα συνεχιζεται.
εμεις βρισκομαστε στη φση της "παρακμης" αρα πιστευω οτι τα πραγματα θα πανε προς το καλυτερο.
με αισιοδοξια, καλη θεληση, αμιλα και συνεργασια και φυσικα ατομικη και ομαδικη προσπαθεια ολα μπορουν να αλλαξουν. απλα χρειαζομαστε ικανους και τιμιους αρχηγους

προσωπικα το πρωτο πραγμα που θα αλλαζα αν μπορουσα ηταν οι νομιμοι απατεωνες τους οποιους ψηφιζουμε κιολας για να μας κλεβουν και στη συνεχεια βλεπουμε!

^ συμφωνω με το τελευταιο!

επισης για να αλλαξει κατι πρεπει να σταματησουμε να σκεφτομαστε με τη λογικη "ενας κουκος δε φερνει την ανοιξη" και να σηκωθουμε απ τους καναπεδες μας γιατι με τα λογια αλαγες δε γινονται

αλλα το θεμα ειναι οτι εχουμε βολευτει και καλοπερναμε σχετικα. Αν παψει να ισχυει αυτο, τοτε θα ξεσηκωθει οπ κοσμος, δυστιχως. Πρεπει να πιασουμε πατο για να ξυπνησουμε...!

Βασικά επειδή όπως προαναφέρθηκε η κατάσταση είναι απελπιστική, δεν πιστεύω ότι μπορεί να αλλάξει κάτι. Και πόσο μάλλον να γίνουν ριζικές αλλαγές. Είμαστε τα παιδιά του αύριο, όμως ΠΑΝΤΑ θα υπάρχουν κάποιοι που δεν ενδιαφέρονται για το αύριο. Δεν ενδιαφέρονται για τις επόμενες γενιές . Και πάντα οι άνθρωποι όπως αυτοί, υπερόπτες, μαζοχιστές, εγωιστές, θα υπερισχύουν. Γιατί πραγματικά, εάν δεν αποδεχτούμε πρώτα ότι εμείς φταίμε και ότι είμαστε όλοι το ίδιο, πώς θα αλλάξουμε κάτι; Οι άνθρωποι στις μέρες μας -οι περισσότεροι- είμαστε υπερβολικά στενόμυαλοι και εγωιστές για να καταλάβουμε ένα τέτοιο γεγονός. Μας νοιάζει να είμαστε εμείς καλά και τίποτα παραπάνω. Και εφ'όσον όταν οι πραγματικές αλλαγές συμβούν εμείς δεν θα ζούμε, μερικοί μένουν με το σκεπτικό "Ε, και λοιπόν; Δικό τους πρόβλημα!".

Αν πραγματικά μπορούσαμε να αλλάξουμε κάτι, αυτό θα ήταν αυτοί οι "κάποιοι" που σκέφτονται έτσι. Όμως πλέον δεν τους θεωρούμε αντάξιους σημασίας και νομίζουμε ότι ξεμπερδέψαμε.

Μεταφέρθηκε στα Τρία Σκουπόξυλα.  

Πολλές φορές η φωνή της αλλαγής έρχεται με ενα μεγάααλο, ηχηρό χαστούκι Ο,τι κι'αν ειναι αυτό για τον καθενα.


Και οπως πολυ σωστά μου είπε καποιος προσφατα, η αλλαγή έρχεται απο εσενα τον ίδιο, στον μικροκοσμό σου. Στην καθημερινότητα σου, στο στενό κυκλο των γύρω σου. Και σιγά σιγα, αυτό μεγαλώνει...

Mία έγραψε:Ειμαστε η νεολαια, η ελπιδα του αυριο,

ΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΨΑΧΩΣΦΓΣΔΞΘΗΥΣΔΑΒΗ...

Πνίγομαι καλέ!