από Roxanne Derwent Τετ Μαρ 06, 2013 4:01 pm
Βασικά δες.
Πιάνο όπως σου είπα ξεκίνησα στα 5 μου, ιδιαίτερα με τη νονά μου που ήταν καθηγήτρια πιάνου. Όταν στα 7 μετακόμισα στη Βέροια, γράφτηκα στο ωδείο που είμαι τώρα και ξεκίνησα με τον δάσκαλό μου. Ενώ εγώ είχα συνηθίσει στο πιάνο, μ'έβαλε 1 χρόνο στο αρμόνιο για άγνωστους λόγους. Όταν τελικά πήγα στο πιάνο, πήρα το 1ο Μπαχ. Ο δάσκαλός μου όμως, μόνο μάθημα δεν έκανε. Όταν έπαιζα πιάνο έστελνε μηνύματα στο κινητό τις σπάνιες φορές που ήταν μέσα στην αίθουσα και γενικά ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΜΑΘΗΜΑ. Μου έδινε την αίσθηση ότι προχωράμε. Οι γονείς μου δεν είχαν μουσική παιδεία για να καταλάβουν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά κι έτσι συνέχισα να πηγαίνω σ'αυτό το ωδείο. ΚΞάοπια στιγμή πέρυσι καταλάβαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.Ήρθε να με επισκεφτεί η νονά μου και πήγαμε μαζί στο ωδείο. Μίλησαν με τον δάσκαλό μου και της είπε αυτός ότι είμε Β' Μέση. Η νονά μου όμως είχε ήδη δει την ύλη μου στο σπίτι, που ήταν για Κατωτέρα.
Θα άλλαζα ωδείο αν δεν είχαμε τεράστια χρέη σ'εκείνο. Και άλλωστε, πέρα απ' το πιάνο, οι υπόλοιποι καθηγητές μου ήταν μια χαρά άνθρωποι, κάνανε εξαιρετική δουλειά. Αποφασίσαμε λοιπόν ν'αλλάξω δάσκαλο. Και άλλαξα, ξεκίνησα μ'έναν που φέτος ήρθε και τέλειωσα την ύλη που είχα από 2α δημοτικού μέσα σε 6 μήνες.
Και συζητήσαμε πριν από δυο βδομάδες, εγώ ο προηγούμενος μου δάσκαλος, ο τωρινός κι η μάνα μου, και αποφασίσαμε για να καλύψω τον χαμένο χρόνο να δώσω τον Οκτώβριο εξετάσεις για Β' Ανωτέρα.
Καλό κουράγιο καλύτερα.