Ευρωπαικός vs Αμερικάνικος κινηματογράφος

Δεν θα βρει πολλές είπα όχι καθόλου γτ ακριβώς δν υπάρχουν πολλές ευρωπαικές ταινίες...ακόμα και αν δεχτώ οτι όλες οι ευρωπαικές ταινίες είναι ποιοτικές (που φυσικά δν μπορεί να είναι όλες αλλά λέμε), βγαίνουν ευρωπαικές τετοιες σπάνια...πχ σε σινε κλαμπ τις βλέπεις με το κιάλι

Στο ότι ο ευρωπαϊκός δεν βγάζει ποιοτικές κολλάω

Ποιός το πε αυτό? ...εγώ είπα οτι δεν βγάζει πολλές αλλά και απο αυτές που βγάζει αναπόφευκτα δν είναι όλες ποιοτικές...δεν λέω οτι ο ευρωπαικός δεν είναι ποιοτικός,λέω οτι ο Αμερικάνικος έχει πολύ περισσότερες ποιοτικές ακριβώς για το λόγω οτι υπάρχουν πολλά χρήματα και βγαίνουν συνέχεια ταινίες...άσε που αν μ πεις ποιοτική ταινία στον ευρωπαικό κινηματογράφο όλο παλιές ταινίες θα σου ρθουν στο μυαλό και καμία(ή σχεδόν καμία) πρόσφατη και είναι λογικό γτ δν βγαίνουν πολλές ταινίες

Δεν ψάχνεις πολύ καλά ρε Χρήστο, βγαίνουν αρκετές ευρωπαϊκές ταινίες που είναι και κάτι παραπάνω αξιόλογες, απλά μην περιμένεις να τις δεις στα πρώτα ράφια των video clubs Το μία στην πενταετία είναι πραγματικά πολύ λίγο, εγώ θα έλεγα πως βγαίνουν τουλάχιστον δύο καλές ταινίες το χρόνο, αναρωτιέμαι μάλιστα αν βγάζει τόσες ο Αμερικάνικος κινηματογράφος
Τα χρήματα δεν εξασφαλίζουν την ποιότητα, πχ το "once" είχε budget 150.000 ευρώ, και το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό!
Δεν θα μου έρθουν παλιές ταινίες, εκτός αν μου ζητήσεις παλιές ταινίες!
Die Welle, Das weisse band, και οι δύο ταινίες είναι αριστουργήματα, και καθόλου παλιές (2008, 2009 αντίστοιχα)

Φετινή ξέρεις καμία?
Και δν την εξασφαλίζουν την ποιότητα τα χρήματα αλλά είναι σίγουρα ικανή συνθήκη(όχι πάντα αναγκαία) για την βελτίωση της ποιότητας.

Σπόιλερ:

Εγώ πάντως λέω οτι και τα δύο είδη κινηματογράφων έχουν ποιοτικές ταινίες αλλά και ταινίες χαμηλότερου επιπέδου...ξεχωρίζω τον αμερικανικό μόνο και μόνο λόγο του οτι έχει δυνατότητα να βγάλει πληθώρα ταινιών που γίνονται αμέσως αποδεκτές(γτ είναι εμπορικές αν το θέλετε έτσι...ακόμα και η εμπορικότητα δν επιτυγχάνεται μόνη της) και πολλές απο αυτές είναι ποιοτικές...φυσικά δν υποτιμώ τον ευρωπαικό που έχει εξίσου ποιοτικές αλλά και μερικές σαχλές ταινίες(αλίμονο αν δν είχε )
-------------------------------------------
Και ένα απόσπασμα άρθρου κλείνοντας(φυσικά δν σημαίνει οτι χαρακτηρίζω ποιοτική κάποιες απο τις ταινίες που αναφέρονται όπως δν σημαίνει και το αντίστροφο)

Όσον αφορά τις ίδιες τις ταινίες, η Αμερικανική 3D ταινία Avatar διατηρήθηκε στην πρώτη θέση ως προς τα εισιτήρια και το 2010 (όπως και το 2009) με 43 εκατομμύρια εισιτήρια μόνο για το 2010, ενώ στη δεύτερη θέση βρέθηκε ο αμερικανικών κεφαλαίων, «ευρωπαίος» Harry Potter and the Deathly Hallows Part 1 με 31,2 εκατομμύρια εισιτήρια ακολουθούμενος από τις Toy Story 3 & Alice in Wonderland. Το πιο εντυπωσιακό, αλλά και απογοητευτικό παράλληλα, στοιχείο από τις πωλήσεις των εισιτηρίων είναι ότι στις πρώτες 20 θέσεις δεν βρίσκεται καμία ευρωπαϊκή παραγωγή.



Το θέμα λοιπόν είναι οτι ο Αμερικάνικος κινηματογράφος επικρατεί είτε μας αρέσει είτε όχι(εμένα προσωπικά δν μ αρέσει)...και δν νομίζω οτι θα υπάρξει κάποιος που θα χαρακτηρίσει και τις 20(κάποιες σίγουρα) αυτές ταινίες χωρίς ποιότητα γιατί υποτιμόντας κάποιος αυτούς που τις προτίμησαν(και είναι πάρα πολλοί),κάνει αυτόματα περιφρονημένο τον εαυτό του κάνοντας παρέα μαζί τους.

Όχι μωρέ το τελευταίο δεν ισχύει, εγώ το άβαταρ το θεωρώ κάτι χείροτερο από αποτυχία, άσχημο πράγμα και κακώς θα μείνει στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου
Φυσικά οι υπόλοιπες δεν είναι σκουπίδια, είναι και ο δικός μας Χάρι Πότερ μέσα! Απλά ντάξει, σπάνια δίνω σημασία σε τέτοιες λίστες... είναι φυσικό οι πιο εμπορικές να έχουν την μεγαλύτερη αποτυχία, αλλιώς η διαφήμιση δεν θα είχε κανένα απολύτως νόημα!

Γιατι τι ειχε το αβαταρ?

[off topic]Για μένα, που τις βαριέμαι αυτές τις ταινίες, ήταν κάτι πάρα, πάρα πολύ βαρετό [/off topic]

αμερικανικος

εμ ευρωπαϊκος μαλλον... βασικα αναλογα την ταινια

Αμερικάνικος!

Εξαρτάται από την ταινία. Προσωπικά μου αρέσουν και ευρωπαϊκές και αμερικανικες. Ωστόσο πιστεύω ότι πολλές Ευρωπαϊκές έχουν βαθύτερο νόημα, αυτές που έχω δει τουλάχιστον. Ίσως επειδή βασίζονται πιο πολύ στο συναίσθημα και όχι τόσο στα εφέ αφού άλλωστε δεν υπάρχει και μεγάλη δυνατότητα γι' αυτό. Αυτός ήταν και ο λόγος που ψήφισα ευρωπαϊκό κινηματογράφο.Ενώ κάποιες αμερικανικές θα ήταν ψιλοαδιάφορες χωρίς ειδικά εφέ. Όχι όλες φυσικά υπάρχουν και πολύ καλές. Γενικά το τοπ 5 έχει και απ' τα δυο.

αμερικανικος.

Αμερικάνικος.Έχει ωραίες ταινίες με ωραία εφέ.

Κι εγώ ψιφίζω τον Αμερικάνικο...

Σπόιλερ:

Αμερικάνικος Αμερικάνικος Αμερικάνικος Αμερικάνικος!!

Kαι όποιος λέει ευρωπαικό είναι ψεύτης!

Όσο για αυτούς που παραπονιούνται όταν οι αμερικάνοι γυρίζουν το ριμέικ κάποιας ευρωπαικής ή άλλης κουλτουριάρικης ταινίας,έχω να πω ότι ΧΑΡΗ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ.Έτσι τουλάχιστον μπορεί να την δουν 1-2 δισεκατομμύρια άνθρωποι ακόμα και να πάρουν ότι αυτή προσφέρει.

Επίσης μου την δίνει το πως έχουμε φτάσει πλέον να μεταφράζουμε το "δεν υπάρχουν λεφτά για μια παραγωγή της προκοπής" σε "ποιότητα" και το "ακατανόητο σενάριο" σε "αλληγορικό". Μερικές φορές η μπούρδα που γράφει κάποιος είναι απλά μια μπούρδα και τίποτα περισσότερο.

Γενικώς ο κινηματογράφος πρέπει να έχει και να επιδιώκει τα πάντα και το γέλιο και την συγκίνηση και το χαζό γελιο και την επιτηδευμένη συγκίνηση κ.λ.π.


Αυτό που με ενοχλεί πιο πολύ είναι πως ο ευρωπαικός κινηματογράφος δεν σου αφήνει περιθώριο να ονειρευτείς και να ξεφύγεις, αυτή είναι η γοητεία του σινεμά, αν θέλω να πάθω κατάθλιψη μπαίνω στο tumblr!

*προφανώς και δε μιλάω για όλες τις ευρωπαικές παραγωγές, ίσως ούτε καν για την πλειοψηφία τους καθώς δεν τις έχω δει όλες, όμως σίγουρα για πολλές.

Eίναι θεματάκι αυτό.Αλλά δεν ξεκίνησε από τους σινεφίλ.Ξεκίνησε νομίζω από τους βλαμμένους κριτικούς κινηματογράφου που δεν έχουν δουλειά να κάνουν από το κατηγοριοποιούν τα πάντα.

Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα είτε με τον Ευρωπαϊκό είτε με τον Αμερικάνικο είτε με τον Ασιατικό.Εμένα με ενδιαφέρει το τελικό προϊόν,αυτό που θα δω.Δεν με απασχολεί η καταγωγή τς ταινίας καθώς δεν έχω ρίζες από Γερμανία.Αν μου μιλήσει η ταινία,αν ακολουθήσω την ροή της,αν πιάσω τι θέλει να πει ή απλά τι θέλει να δείξει.Το σκουπίδι θα το βρείς είτε με την επικάλυψη των εφέ στις Αμερικάνικες είτε με το γλασάρισμα της κουλτούρας στον Ευρωπαϊκό ή τον Ασιατικό.Η κακή ταινία είναι κακή ανεξαρτήτως προελεύσεως.Νομίζω ότι το "Αμελί" ή τα "Τρία Χρώματα" απέδειξαν ότι μπορεί να σταθεί ένας αξιοπρεπής Ευρωπαϊκός κινηματογράφος μακριά από τις υπερβολές της..."ποιητικής εικόνας" και του αργού μονόπλανου.Αλλά και ο Αμερικάνικος δεν έχει μόνο εφέ,μην γινόμαστε άδικοι.Πόσα εφέ είχε η "Αμερικανική Ιστορία";

Κοινώς,ταινίες να γίνονται και εμείς να απολαμβάνουμε.Αυτό είναι που κρατώ.

Αμερικανός..