Εμένα η νονά μου έχει σταματήσει να μου παίρνει λαμπάδα τα τελευταία 3 χρόνια. :P *ζντουπ*
Βασικά δεν με πειράζει και πολύ,αυτή τρέχει και δεν φτάνει,δουλεύει σε νοσοκομείο και..αμφιβάλλω αν βλέπει ποτέ τον άνδρα της , αλλά ANYWAY άλλο είναι το θέμα μας εδώ και όχι η προσωπική κατάσταση της νονάς μου.
Συνήθως πάω και αγοράζω μόνη μου, κάτι το οποίο μου είναι ιδιαίτερα ευχάριστο, επειδή παίρνω αυτό ακριβώς που θέλω να πάρω - τραγικές αναμνήσεις
: - και τα έξοδα τα πληρώνει η μάνα μου.
: Εδώ και δύο χρόνια, την μεγάλη εβδομάδα στήνουν μια μικρή αγορά με χειροποιήτα πράγματα που φτιάχνουν νέοι με ειδικές ανάγκες στην πόλη μας. Έχουν απο λαμπάδες μέχρι προσελάνινα,ζωγραφισμένα διακοσμητικά και είναι τόσοοo όμορφα.
Καλά για τις λαμπάδες δεν το συζητώ! Έργα τέχνης είναι! Και φέτος απο εκεί αγόρασα, μια πορτοκαλί με ηλιοτρόπια πάνω και μια πεταλουδίτσα και χρυσόσκονη και..αν είναι θα βγάλω φώτο να δείτε.
Βοήθησα κιόλας! Και σιγά την εξωφρενική τιμή των 10 ευρώ!
Για αυτό που παίρνω,είναι πολύ λίγα. Πραγματικά κάνουν καταπληκτική δουλειά.
Εχμ..αυγά..Δεν έχω καμιά ιδιαίτερη ανάμειξη ας το πω. Πάντα τα κάνω χάλια με το χρώμα και έτσι με διώχνουν διακριτικά.
- Σπόιλερ:
ΤΣΑΚΙΣΟΥ ΚΑΙ ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΔΩ!
..μόλις πιάσουν να φτιάξουν τα αυγά. Και εγώ τους αφήνω ήσυχους.
:
Κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ όμως είναι ότι όταν ήμουν η μικρή,το πάσχα,αν ο πατέρας μου κατάφερνε, μου έπαιρνε αυγό φραγκόκοτας. Τόλμα να τσουγκρίσεις να σου πω εγώ!
: Τώρα σειρά στην παράδοση πήρε ο αδερφός μου.
:
Αυταααά! Αν θυμηθώ κάτι,θα ξαναποστάρω. :P