από RemousLoupin Παρ Οκτ 14, 2011 5:06 am
Ο Σείριος όντως δεν έπρεπε να φύγει. Και κύριως με τον τρόπο που έφυγε. ΕΠΡΕΠΕ να ήταν τουλάχιστον στην Μάχη του Χόγκουαρτς. Από τους ανθρώπους που έμειναν πιστοί στο Τάγμα και στις αξίες του, δεν έπαψε στιγμή να αγωνίζεται και δεν ξέχασε ποτέ τον λόγο που έπρεπε να αγωνίζεται. Δεν ήθελε απλά να πάρει εκδίκιση για τον θάνατο των καλύτερών του φίλων, αλλά ήθελε να προσφέρει για το κοινό καλό της μαγικής κοινότητας. Ένας 'σύγχρονος' οραματιστής, ένας από τους πιο έντιμους χαρακτήρες που μας παρουσίασε η σειρά. Κι ένας άνθρωπος που βίωσε την αδικία στο έπαρκο. Κι όμως στάθηκε στο πόδια του, πάλεψε... κι έφυγε πολύ πολύ άδικα. Θα γούσταρε, πιστεύω, να βρισκόταν στην τελική μάχη. Γιατί τέτοιος τύπος ήταν ο Σείριος. Αντράκι, παλικάρι, δεν μασούσε, δεν φοβόταν. Έπρεπε να μείνει... κι ας πέθαινε γι'αυτό που αγωνίζοταν όλα αυτά τα χρόνια.
Αμέσως επόμενος, ο Ντόμπυ. Το πιο αθώο πλάσμα, ο πιο άδικος χαμός. Ένα παράδειγμα απόλυτης καλοσύνης και ελευθερίας. Ένα πλάσμα τόσο καθαρό και φωτείνο μέσα του, που ποτέ δεν έκανε κακό ή πείραξε κανέναν. Και παλέψε ενάντια στο κακό, όπως αυτό μπορούσε. Τόσο μικρό κι αδύναμο κι όμως τόσο γενναία και δυνατό.
Και τέλος, ο Ρέμους Λούπιν. Αν και ο πλέον αγαπημένος μου χαρακτήρας, τον βάζω τελευταίο. Σε όλη του την ζωή ήταν ένας άνθρωπος χαμηλών τόνω με σπουδαίες αξίες και μία βαριά μοίρα να κουβαλάει στις πλάτες του. Γι'αυτό ίσως τον βάζω τελευταίο. Ίσως ήταν και μία λύτρωση για αυτόν. Αν υπολογίσουμε και τις τεράστιες ανασφάλιές του απέναντι στον γιο του. Ίσως πάντα να είχε τον φόβο ότι ο γιος του δεν θα αποδεχόταν την δική του φύση. Ίσως πίστευε ότι θα έβλαπτε τον γιο του. Μου αρέσει να θυμάμαι ότι ήταν ένας καλός κι έντιμος άνθρωπος, που είχε την τύχη να γνωρίσει τον έρωτα και να πεθάνει γι'αυτό που αγωνιζόταν, πλάι στην σύντροφό του... Εννοώ, τι πιο όμορφο. Ένας πραγματικα όμορφος χαρακτήρας.
Όσο για τον Λούσιους, που κάποιοι έχουν γράψει πως θα 'πρεπε να πάρει την θέση κάποιου άλλου, δεν συμφωνώ. Όχι, βέβαια, ότι ήταν καλύτερος άνθρωπος από εκείνους, αλλά... όλοι δεν αξίζουν μία δεύτερη ευκαιρία; Και πιστεύω πως φαίνεται ότι από ένα σημείο και μετά δεν ήθελε να το συνεχίσει όλο αυτό. Ίσως έχει επηρεάσει πολύ την γνώμη μου η σκηνή στην τελευταία ταινία, με τον Λούσιους, την Ναρκίσσα και τον Ντράκο να εγκαταλείπουν τον Άρχοντά τους και να φεύγουν μαζί ως οικογένεια... Θα μπορούσαν να κάνουν μία νέα αρχή.
), και να είχε πεθάνει ο Νέβιλ. 
Ραβενκλόου
Πραγματικά, η Τονκς ήταν τόσο αξιαγάπητος χαρακτήρας... Αλλά ο θάνατος που με συγκλόνισε ίσως πιο πολύ από αυτούς τους 3 ήταν του Φρεντ, καθώς περιγράφεται... σχετικά αναλυτικά. 
Γκρίφιντορ
Χάφλπαφ
Ακόμα και τώρα είναι στους 5 αγαπημένους μου λογοτεχνικούς χαρακτήρες, και τον γνωρίσαμε τόσο λίγο 
εκείνη η ημέρα ήταν από τις χειρότερες τις ζωής μου συναισθηματικά είχα καταρρεύσει ένιωθα χαλιά δεν θα τους ξεχάσω ποτέ αυτούς 
Σλίθεριν
Δεν έπρεπε να πεθάνει. Και τον Σείριο θέλω πίσωωω. Και ας πάρουν τις θέσεις τους η Αμπριτζ και ο Φατζ 
