Κόμπλεξ

Κομπλεξ εε;
Πρώτ'από όλα έχω με τα κιλά μου. Δεύτερον με τον αστυγματισμό μου και γενικώς με τα γυαλιά μου. Μισώ απλά να τα φοράω. Τρίτον με τα μαλλιά μου, μισώ να προσπαθώ να τους βρω στυλ, όταν λαδώνουν και περισσότερο μισώ που δεν μακραίνουν γρήγορα.

Ευχαριστως να αλλάξουμε Hermione Black!!!

Έχω κόμπλεξ με τα χέρια μου.Η μέσα πλευρά των αγκώνων μου είναι τρομερά αγρια.

αχ επιτελους καπου να τα πω χωρις χαζους γυρω μου να μου λενε οτι κανω λαθος....
λοιπον, πρωτον εχω τερααααστιο κομπλεξ με τα μαλλια μου, που ειναι ακριβως αντιθετα απο το πως θα τα ηθελα να ειναι.ετσι μακρια και σγουρα μου τη δινουν πολυ στα νευρα
επισης εχω κομπλεξ με τη μυτη μου, που μου θυμιζει παααρα πολυ την περιγραφη της μυτης του σνειπ στα βιβλια και εκνευριζομαι
και εχω και εγω σοβαρο κομπλεξ ανασφαλειας σαν τη mirabelle
(ειναι και αλλα πολλα, αυτα ειναι απλως τα μεγαλυτερα μου...)

Κομπλεξ στα νυχια

Έχω τρομερό κόμπλεξ με το ύψος μου!!Όλα τα κορίτσια στην παρέα μου είναι ψηλότερα(από 3 πόντους και πάνω..)και όταν βγαίνουμε νιώθω πολύ μειονεκτικά!Αλλά όλες μού λένε ότι είμαι μια χαρά...  

Κάποτε είχα ένα τοσοδούλικο κόμπλεξ με τη γκαβομάρα μου, που τον τελευταίο καιρό έχει γίνει τόοοοοοοοοοσο.

Καθοριστικά έχουν συμβάλλει οι μπήχτες της αδερφής μου όταν είμαστε τσακωμένες. Σόου, δεν τολμώ πια να ξεμυτίσω από το σπίτι χωρίς φακούς, παρά μόνο εάν οι φακοί είανι ληγμένοι πάνω από δεκαπενθήμερο. Τελευταία προσπαθώ να το περιορίσω και πήγα 1-2 φορές να γράψω με γυαλιά, αλλά όπως είπε και η φίλη μου "με κάνουν υπερβολικά σοβαρή, άλλον άνθρωπο". Εάν δεν έχω μηδενίσει τη μυωπία μια και καλή σε μερικά χρονάκια, εμένα να με φτύσετε.

εχω κομπλεξ με τα παντα...ακομη και τα πιο απλα!!

Με την μύτη μου...

είχα γράψει πιο παλιά αλλα επειδή όλο και χειροτερεύω σε αυτό το θέμα θα ξαναγράψω
καταρχάς έχω κόμπλεξ με την εμφάνισή μου.Δηλαδή με κιλά,μπούτια,περιφέρια κτλ ας μην επεκταθώ καλύτερα και επίσης μύτη μαλλιά,χρώμα δέρματος(θα το προτιμούσα σε λίγο πιο ανοιχτό αλλα όχι υπερβολικά ανοιχτό ωστε να καίγομαι.Ενα άσπρο το χειμώνα και σταρένιο το καλοκαίρι θα ήταν νομίζω ιδανικό  ).Α και βασικά ούτε τα μάτια μου μου αρέσουν παραείναι συνηθισμένα  
Μετά έχω και κόμπλεξ κατωτερότητας κτλ.Πάντα ήμουν ανασφαλής αλλα τελευταία έχει παραγίνει το κακό.Σε σημείο που δεν μιλάω εύκολα ωστε να πιασω φιλίες κτλ.Αυτό είναι πρόβλημα στο πανεπιστήμιο που μπηκα και δεν ήξερα κανένα.Και δεν είμαι μισάνθρωπος.Το βασικό πρόβλημα είναι πως πιστεύω πως δεν θα με συμπαθήσουν(εκείνο το σύμπλεγμα κατωτερότητας που λέγαμε  
έχω και το κόμπλεξ οτι οι άλλοι στο πανεπιστήμιο διαβάζουν περισσότερο, έχουν περισσότερες γνώσεις κτλ
να προσθέσω και το θεματάκι μου με γραφικό χαρακτήρα και ορθογραφικά.
όλο και κάτι άλλο θα έχω αλλα δεν μου'ρχεται αυτή τη στιγμή...

Αρχικά έχω κόμπλεξ με το ύψος μου. Βλέπω τους φίλους μου να είναι 1.70 και σκέφτομαι συνέχεια το πως νιώθουν όταν κυκλοφορώ δίπλα τους 1.88 άνθρωπος (αν και βαθιά μέσα μου θέλω επιτέλους να το ακουμπήσω το 1.90  ).

Επίσης, έχω ένα συγκεκριμένο κόμπλεξ με την καθαριότητα. Βλέπω π.χ. άτομα να πέφτουν κάτω στο ποδόσφαιρο, να πιάνουν δηλαδή το χώμα με τα χέρια τους και μετά να φτιάχνουν το μαλλί τους! Μόνο εγώ δεν το αντέχω αυτό; Γενικά έχω ένα θεματάκι με την καθαριότητα.   

Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω ότι με βάση αυτά που διάβασα εδώ, δεν έχω κανένα απολύτως κόμπλεξ με την εμφάνισή μου. Γενικά, γνωρίζω ότι στον εμφανισιακό τομέα τα πάντα μπορούν να αλλάξουν και όλα είναι στο χέρι σου, οπότε το κεφάλι ψηλά, το κορμί ευθυτενές και γράψτους όλους εκεί που δεν πιάνει μελάνι!

Πολλα!!!

Εμφάνιση, ύψος, γυαλιά, ανασφάλεια στο φουλ...
Νομιζω πως δεν ειμαι σε τιποτα καλη... ελαχιστοι με αγαπανε... ελαχιστα κοινωνικη...