1984

Ίσως το πιο γνωστό και καλογραμμένο βιβλίο του Τζωρτζ Όργουελ μετά τη Φάρμα των Ζώων.
Βρισκόμαστε στην Αγγλία του 1984, το οποίο την εποχή που γράφτηκε το βιβλίο θεωρείται μέλλον. Έχει εγκαθιδρυθεί ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, ενώ οι εξελίξεις είναι ραγδαίες σε όλη τη Γη-έχουν απομείνει μόνο τρία υπερκράτη, η Ευρασία, η Ανατολασία και η Ωκεανία.
Ο Γουίνστον, κεντρικός ήρωας του βιβλίου, μας εισάγει στην καθημερινότητα ενός τέτοιο καθεστώτος. Βλέπουμε τις συσκευές παρακολούθησης, την διεστραμμένη παραπληροφόρηση, την προσπάθεια της κυβέρνησης να εξαλείψει κάθε μορφή σκέψης.
Μέσα σε ένα τέτοιο καθεστώς όμως, υπάρχει μία οργάνωση, που προσπαθεί να το ρίξει. Μέλη της είναι όλοι αυτοί που μισούν το καθεστώς, που μισούν την ψυχρότητα με την οποία τους αντιμετωπίζει, τις ανήθικες και απάνθρωπες ενέργειες των αρχόντων καθώς και την κρατική διαφθορά σε όλο της το μεγαλείο.
Ακόμα, ο Γουίνστον γνωρίζει μία κοπέλα, την Τζούλια, που επίσης μισεί το σύστημα, και μαζί προσπαθούν να αγωνιστούν εναντίον του.
Το βιβλίο θεωρείται ένα από τα καλύτερα της κλασσικής λογοτεχνίας και του Όργουελ.
Το προτείνω σε όποιον ενδιαφέρεται για κάποιο πολιτικό κείμενο και παράλληλα διήγημα.
Όσοι το διαβάσατε, εντυπώσεις;

εκπληκτικο βιβλιο, απο τα αγαπημενα μου. το διαβασα στο δημοτικο με προτροπη του πατερα μου και απο τοτε το εγω ξαναδιαβασει αλλες 5 φορες τουλαχιστον...
το καθεστως και ο τροπος που αντιμετωπιζονται οι ανθρωποι απ' αυτο ειναι φριχτα και πιστευω οτι αν ειχα γεννηθει μεσα σε ενα τετοιο περιβαλλον δυσκολα θα καταλαβαινα οτι θα επρεπε να σηκωσω κεφαλι και να αμυνθω...

Εμένα με πιάνει κατάθλιψη μέσα από τις σελίδες του, πόσο μάλλον αν ζούσα κάπου εκεί.
Δημοτικό;

ναι στην εκτη. ειχα αρχισει να διαβαζω πολυ ποε και κινγκ και για να με στρεψει αλλου μου δωσε τη φαρμα των ζωων και το 1984 που ειναι απ' τα αγαπημενα του. φυσικα δεν σταματησα να διαβαζω τα αλλα, απλως διαβασα και αυτα :P

Είμαι άθλια. Το βιβλίο υπάρχει στη βιβλιοθήκη της σχολής κι ακόμα δεν το'χω δανειστεί :P
Όταν γίνει το ποθητό θα έρθω να γράψω γνώμη

Ντάξει, βασικά εγώ δε θα πω ψέματα, το διάβαζα αποσπασματικά και με μεγάλα χρονικά κενά, γιατί με ψυχοπλάκωνε :P

Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλος τρόπος να διαβαστεί το 1984. Έχει πολύ καταθλιπτική και κλειστοφοβική υπόθεση. Ωραίο βιβλίο, ωραία και γλαφυρή ανάλυση και παρουσίαση των ολοκληρωτικών καθεστώτων και τους πως διαστρεβλώνουν την ανθρώπινη προσωπικότητα αλλά δύσκολο να το αντέξεις.

Tom Marvolo Riddle έγραψε:Εμένα με πιάνει κατάθλιψη μέσα από τις σελίδες του, πόσο μάλλον αν ζούσα κάπου εκεί.
Δημοτικό;

Ακριβώς..Πολύ καλό βιβλίο αλλά μου δημιουργεί έναν κόμπο στο στομάχι. :/
Το έχω διαβάσει εδώ και 2 χρόνια στα αγγλικά..

το εχω διαβασει!!η αληθεια ειναι πως εχει πολυ δυσοιωνο τελος!
κατα τα αλλα ειναι απο τα πιο αληθινα βιβλια που εχω διαβασει

Ειναι ενα βιβλιο τοσο διαχρονικο και τοσο προφητικο! Ο συγγραφεας δημιουργησε μια καινουρια γλωσσα σ αυτο το βιβλιο, ειναι σιγουρα ενα απο τα αγαπημενα μου.
Το διαβασα προσφατα πρωτη φορα και ηταν η καταλληλη στιγμη για να το εκτιμησω, πιστευω.

Ο,τι πιο περιγραφικο για τον κοσμο που ζουμε.Προφητικο στον καιρο του,επαληθευσιμο σημερα.

Το διάβασα πέρυσι για να γράψω εργάσια πάνω σε αυτό.Τέλειο βιβλίο.Εγώ δεν είχα αυτά τα χρονικά κενά γιατί έπρεπε να το διαβάσω μέσα σε δύο εβδομάδες και είναι αρκετά μεγάλο.

Είχα επιχειρίσει να το διαβάσω πολύ μικρή και επειδή δεν καταλάβαινα τπτ είχε φάει άκυρο. Πολλά χρόνια μετά το ξαναδιάβασα και έπαθα πλάκα! Ψυχοπλακοτικό και προφητικό τόσο που καταντάει τέλειο!!!

Το διάβασα πριν από κανα χρόνο. Δεν μου φάνηκε τόσο αληθινό όσο το Brave New World' βασικά ο κόσμος μας είναι ένα κράμα και των δύο, αλλά νιώθω πως είμαστε περισσότερο "σκλάβοι" της ψυχαγωγίας παρά ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος που μας παρακολουθεί 24/7.
Πάντως δεν ψυχοπλακώθηκα όσο περίμενα ούτε εκνευρίστηκα όσο όταν διάβαζα τη Φάρμα των Ζώων. Το τέλος μου φάνηκε σαν κάθαρση περισσότερο.
Μαζί με τα προαναφερθέντα και το Fahrenheit 451 είναι τα 4 δυστοπικά που πρέπει να διαβάσει κανείς οπωσδήποτε αν θέλει να κατανοήσει πλήρως το genre. Τα young adult δεν αποδίδουν τόσο καλά το όλο κλίμα.

To διάβασα πριν από κάμποσα χρόνια μαζί με τη φάρμα των ζώων και το brave new world. Οι δυστοπίες δεν είναι αγαπημένο setting για εμένα, αλλά και στα 3 αυτά βιβλία βρίσκεις την μεγαλύτερη και πιο απλή αλήθεια της εποχής μας. A person is smart, a people is stupid.

Η απορία που μου άφησε το 1984 όμως ήταν: Πόσο μακριά είμαστε από την αστυνομία της σκέψης;

Αν δεν είναι Αστυνομία της σκέψης, είναι χίλιοι δύο άλλοι τρόποι που καταργούν ακόμα πιο ύπουλα την ανθρώπινη σκέψη, πολλοί επαληθεύσιμοι και στο βιβλίο, το οποίο αν κανείς το διαβάζει εστιάζοντας στο τι γίνεται και όχι στο πώς, θα βρει μια κοινωνία πολύ κοντά σε αυτό που ζούμε σήμερα  

Πέφτει σίγουρα σε πολλά μέσα. Σίγουρα όμως, όσοι από εμάς το επιθυμούν και έχουν και το κουράγιο να το κάνουν μπορούν ακόμα να διαδηλώνουν για τα πιστεύω τους.

Μπορούν και είναι πολύ σημαντικό αυτό, αλλά μάλλον το κλειδί του υπάρχοντος συστήματος είναι η καλλιέργεια της απάθειας και της ακόρεστης δίψας για κέρδος. Συμφέρει περισσότερο από τα βασανιστήρια του βιβλίου, δεν παίζεις και με τις πιθανότητες επιτυχίας  

Μα όλα καταλήγουν σε αυτό έτσι δεν είναι; Τι θεωρεί ο κάθε ένας από εμάς επιτυχία και σε τι κόσμο θέλει και είναι διατεθειμένος να... "πετύχει".

Μωρέ ναι, απλά τα μυαλά δεν είναι σε τεράστιο βαθμό, ελεύθερα να σκεφτούν εξαρχής, εκεί το πήγαινα εγώ. Τα πράγματα είναι έτσι ρυθμισμένα που πάντα αυτοί που θα κοιτάζουν παραέξω από το μικρόκοσμό τους θα είναι μειοψηφία. Παναγία μου, έγινα ο Όργουελ, δεν περιγράφω άλλο απόψε πάω να κάνω τσιγάρο  

Προφανώς και δεν είναι ελεύθερα μυαλά. Αν ήταν δεν θα υπήρχαν duck face photos   

Cassandra Black έγραψε:Μαζί με τα προαναφερθέντα και το Fahrenheit 451 είναι τα 4 δυστοπικά που πρέπει να διαβάσει κανείς οπωσδήποτε αν θέλει να κατανοήσει πλήρως το genre. Τα young adult δεν αποδίδουν τόσο καλά το όλο κλίμα.

Θα πρόσθετα και το The Ηandmaid's Tale της Atwood στη λίστα. Η Φάρμα των Ζώων δεν είναι ακριβώς δυστοπικό βιβλίο όσο αλληγορία.

Όσον αφορά τα YA δυστοπικά μυθιστορήματα ο λόγος που δεν αποδίδουν το κλίμα είναι πως στην πλειονότητά τους το δυστοπικό περιβάλλον χρησιμοποιείται ως ένα ακόμα εμπόδιο στο κεντρικό λαβ στόρι.

^δεν το βρισκεις πολύ εκνευριστικό; και degrading?

^Και εκτός τόπου και χρόνου?

Είναι. Και συνήθως οι συγγραφείς αυτών των βιβλίων δεν έχουν καν τις κατάλληλες -επιστημονικές, κοινωνιολογικές, τεχνολογικές, πολιτικές- γνώσεις για να στήσουν σωστά τον κόσμο τους, ενδιαφέρονται απλώς να αποφύγουν τα πολυχρησιμοποιημένα κλισέ βάζοντας σαν εμπόδιο ανάμεσα στο Καρμικό Έφηβο Ζευγάρι τους "κανόνες" και την τάξη πραγμάτων του δυστοπικού κόσμου.