Mysterious Wizard έγραψε:Παθαίνω συνέχεια deja vu. Ζω με τα deja vu. Μπορώ να πω ότι τα έχω συνηθίσει κιόλας, αλλά δεν είναι έτσι. Κάθε φορά που μου συμβαίνει τρομάζω απερίγραπτα. Και μου συμβαίνει σχεδόν συνέχεια. Μερικά από τα deja vu μου είναι ασήμαντα. Ένα στιγμιότυπο στο οποίο περνάω έξω από μία πόρτα ας πούμε. Άλλα όμως είναι τραγικά. Μία φορά ονειρεύτηκα πως θα σπάσει ένα ποτήρι και πως η μαμά μου θα κοπεί το δάχτυλο. Και έτσι ακριβώς έγινε. Τα deja vu μου προέρχονται κυρίως από όνειρα. Και ξέρω ότι είναι όνειρα γιατί είναι από εκείνα που τα βλέπεις λίγα δευτερόλεπτα πριν ξυπνήσεις και μετά που ξυπνάς τα θυμάσαι για λίγο, αλλά μετά τα ξεχνάς. Και όταν σου συμβαίνει το deja vu θυμάσαι τότε που είδες το όνειρο. Για τα deja vu έχω μιλήσει σε άτομα που ξέρω ότι δε θα κοροιδέψουν για αυτό που θα τους πω και μου λένε ότι είμαι τυχερός που έχω τόσο ζωντανά deja vu. Γιατί κατα κάποιο τρόπο προβλέπω το μέλλον. Εγώ δεν ξέρω τι να προτοπιστέψω. Δεν ξέρω αν πρέπει να θεωρήσω τον ευατό μου καν τυχερό γι' αυτά. Πάντα οδηγούμαι σε αδιέξοδο όταν το σκέφτομαι. Το πιο ισχυρό deja vu μου το έπαθα σε σχετικά μικρή ηλικία. Ήταν τότε που είχε γίνει η καταστροφή με το τσουνάμι. Είχα δει σε όνειρο ακριβώς τη σκηνή που θα βλέπαμε στην τηλεόραση: όλο εκείνο το νερό και τις προσπάθειες των ανθρώπων να σωθούν. Και πάνω κάτω μία εβδομάδα αργότερα είδα ακριβώς τις ίδιες σκηνές στην τηλεόραση. Ήμουν μόνο 4 χρονών και είχα τρομάξει και έκλαιγα στην αρχή. Αλλά επειδή δεν καταλάβαινα ακριβώς τι γινότανε το ξεπέρασα το σοκ. Το κακό είναι ότι είναι μία από τις πιο ισχυρές φωτογραφικές αναμνήσεις που έχω από μικρός.
Ευχαριστω που με εβγαλες απο τον κοπο να περιγραψω τι μου συμβαινει γιατι πραγματικα δεν ξερω πως να εξηγησω καποια πραγματα. Και ευτυχως δεν εχω τοσο δυνατα deja vu οπως το τσουναμι . Πρεπει να ηταν τραγικο :/ και γω τρομαζω απιστευτα. Και ειμαι σιγουρη οτι δεν τα βγαζω απο το κεφαλι μου και οτι τα εχω δει (και γω σε ονειρα)