Astro έγραψε:Σύμφωνα με τους μύθους αν σε δαγκώσει βρυκόλακας γίνεσαι και εσύ ένας.
Εάν ένας βρυκόλακας τρέφεται μία φορά την εβδομάδα δημιουργεί έναν νέο
βρυκόλακα την εβδομάδα
2-->4--->8--->16. Άρα 16
βρυκόλακες στο τέλος του 1ου μήνα,256 στο τέλος του 2ου,4096 στο τέλος
του 3ου,65.536 στο τέλος του 4ου, 1.048.476 στο τέλος του 5ου,
33.572.832 σε μισό χρόνο.Αν υποθέσουμε ότι οι βρυκόλακες υπάρχουν εδώ
και τουλάχιστον 5000 χρόνια καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως ναι (!)
είμαστε όλοι βρυκόλακες.
^Κανεις τεραστιο λαθος...
ειπαμε αν σε δαγκωσει και μετα σε αφησει θα γινεις βρυκολακας
οχι αμα σε δαγκωσει και σου ρουφηξει το αιμα!!!!
Που τα ακούτε όλα αυτά μωρέ...
Οι βρυκόλακες είναι μυθικά όντα, δημιουργήματα της λαϊκής φαντασίας, τα οποία στην ελληνική και χριστιανορθόδοξη παράδοση έχουν ποικίλα χαρακτηριστικά. Πρόκειται για σώματα νεκρών που αναστήθηκαν αφού καταλήφθηκαν από κάποιον δαίμονα και μπορούν να πάρουν διάφορες μορφές ζώων, ειδικά τη νύχτα, πχ σκύλου ή κατσικιού. Έτσι συνδεόνται άμεσα με το Κακό και τον Σατανά. Σε κάποιες περιοχές λέγονται "καταχανάδες" ή "τυμπανιαίοι" γιατί είναι φουσκωμένοι από το αίμα των ανθρώπων που έχουν πιεί3,4,5.
Τρέφονται με αίμα, αλλά και γάλα ή αλεύρι, μαγαρίζουν (λερώνουν) το σπίτι συγγενικών τους προσώπων και σκοτώνουν πρώτα τους συγγενείς τους. Δεν τους επηρεάζει ο ήλιος, αλλά φοβούνται τα Θεία και, κατά κάποιες ελληνικές παραδόσεις, η μόνη ημέρα που γυρίζουν στον τάφο τους είναι το Σάββατο ή η Κυριακή. Δεν μπορούν να διασχίσουν νερό, ειδικά θαλασσινό3,4,5.
Δεν πρέπει να συγχέονται με τα βαμπίρ της Ανατολικής Ευρώπης2, που έχουν δικές τους παραδόσεις, αλλά ούτε και με τα αποκυήματα της λογοτεχνίας, δηλ. τον Δράκουλα του Μπραμ Στόκερ, το Βαμπίρ του Τζον Πολλιντόρι, ή την Καμίλλα του Λε Φανού. Σύμφωνα με τη λογοτεχνία, τα βαμπίρ τρέφονται με το αίμα των ζωντανών. Μένουν στους τάφους τους κατά την διάρκεια της μέρας και βγαίνουν απ' αυτούς μόλις νυχτώσει, εξαιτίας της αδυναμίας τους στο ηλιακό φως. Συνήθως παρουσιάζονται, σε έργα φαντασίας, με κυνόδοντες μεγαλύτερους του κανονικού, τους οποίους χρησιμοποιούν για να τρυπούν το σώμα των θυμάτων τους.
Περισσότερο γνωστές στο ευρύ κοινό είναι οι παραδόσεις των βαμπίρ στην Ρουμανία2, και αγνοούνται οι πλούσιες ελληνικές παραδόσεις για τους βρυκόλακες (ή βουρβούλακες ή βρυκολάκιους), που υπήρχαν σε όλη την Ελλάδα και στη Μ. Ασία (πχ Πόντος)3,4,5,7.
Σήμερα, οι σύγχρονοι ανθρωπολόγοι προσπαθούν να διαχωρίσουν τον μύθο από την πραγματικότητα και να εξηγήσουν γιατί οι παραδόσεις για τους «απέθαντους» είναι τόσο διαδεδομένες1,6,7,8,9.
Αν θέλετε να μάθετε 3-4 πραγματάκια για τον άνθρωπο από τον οποίο ο θρύλος τψν μοντέρνων βαμπιρ έχει εμπνευστεί ορίστε.
Vlad Tepes - Βλαντιμιρ ο Παλουκωτής
Τα υπόλοιπα... ο κάθε συγγραφέας μπορεί να γράψει όοοοοοοοοοοοοοοοοτι θέλει...
από peach Τετ Μαρ 03, 2010 11:06 pm)
Γιατί ,ξέρεις πολλούς που να τους έχει δαγκώσει βρυκόλακας ; Δε θα σχολιάσω άλλο την πρώτη γραμμή της απάντησής σου γιατί θα γίνω "ξινή" και "πικρόχολη"... 
) αλλά και πάλι δεν βλέπω πως με εμποδίζουν οι διατροφικές τους συνήθειες να το κάνω... 
