Γενική Κουβεντούλα

Πω, ρε, έλεος, τι λυσάρα η καθηγήτρια!!

Καλούλης ο Τσακ? Που έχει το μυαλό του μόνο στο σεξ? Έλεος..

Μα νιωθει! Εχει αισθηματα! Ειναι καλουλης!

Τωρα που ειπες για το σεξ, στο σημερινο επεισοδιο:
Σερινα: Πρεπει να την αφησουμε μονη της να γλειψει τις πληγες της.
Τσακ: Αυτο μπορω να της το κανω εγω.

Περνανε λιγα δευτερολεπτα για να το σκεφτει η Σερινα.

Σερινα: Oh Chuck...

Ew, το σίχαμα..

Ρε συ, γιατί τόσα πολλά ΟΟΟ όταν σου είπα για τους μουσικούς στο άλλο τόπικ?

Γιατι εχεις πατερα μουσικο. Same here!

Αλήθεια? Έτσι κατέληξες μουσικός κι εσυ?

AliceCullen έγραψε:Αλήθεια? Έτσι κατέληξες μουσικός κι εσυ?

Κοιτα, ο πατερας μου παιζει πιανο απο 4ων και τωρα παιζει αρμονιο στην δουλεια του. Η γιαγια μου με ειχε ρωτησει μια φορα εαν θελω να αρχισω το πιανο και ειπα : Ναι! (το χαζο....).
Ο πατερας μου με βοηθησε τους πρωτους τρεις μηνες αλλα μετα δεν ηθελα να τον εχω απο πανω μου και να τα καταφερνω κυριως απο την βοηθεια του. Για αυτο διαβαζω μονη μου, με την ησυχια μου. Ως επιπεδο , ειμαι σε ανωτερο επιπεδο απο εκεινον τωρα...

Θεωρείς τον εαυτό σου "χαζό" επειδή είπες ναι? Γιατί?

Θεωρω το εαυτο μου Χαζο επειδη ειχα πει σε πολλα πραγματα ναι. Παμε διαγωνισμο; Ναι! Παμε υποτροφια; Ναι! Παμε ειδικο αρμονιας; Ναι!

Δεν σ' αρέσει?

Φυσικα και μου αρεσει το πιανο αλλα απο πολυ μικρη με πιεζαν..

Δεν σου έδιναν περιθώριο να επιλέξεις? Αν γίνομαι αδιάκριτη, βρίσε, μην κολλάς..

Απλα απο μικρη μου ελεγαν πως επρεπε να κερισω σε καθε εκδηλωση, επρεπε να ειμαι καλη. Κι οταν εβλεπαν πως μου εβγαινε απο μονο του να ειμαι καλη σε αυτο, τοτε με πιεζαν ακομη περισσοτερο. Φυσικα ακομη και τωρα τους δικαιολογω, θελουν το καλυτερο μου και φυσικα τα λεφτα ειναι μεγαλο προβλημα στη εποχη μας αλλα πραγματικα εχω κουραστει πολυ.

Χμ.. Σε καταλαβαίνω.. Κι εγώ έτσι πιέζω τον εαυτό μου.. Αλλά αν πιστεύεις πως έχεις κουραστεί, κάνε ένα διάλειμμα.. Έχεις και έναν εαυτό να κοιτάξεις..

Ναι αλλα εαν το ζητησω αυτο, και καθε φορα που το σκεφτομαι, σκεφτομαι ποσο εγωιστρια ειμαι γιατι απαρνιεμαι να τους βοηθησω.

Κοίτα, είπες κι εσυ η ίδια ότι οι γονείς σου θέλουν το καλό σου.. Και πάνω απ' όλα την ψυχική σου υγεία.. Αυτη η πίεση μπορεί να σου κάνει μεγάλο κακό.. Δεν λέω απαραίτητα να σταματήσεις τα μαθήματα.. Απλά, take it easy.. Μην κάνεις μεγάλα πράγματα που θα σου αποφέρουν άγχος..

Καλα, το αγχος το εχω ηδη... Δεν προκειται να μου φυγει τωρα... Ειμαι παντα με τις Βαλεριανες στο πιανο...

Ωχ.. Ωχ.. Πιάσαμε τις Βαλεριάνες? Μη βρε Λιζάκι, 14 χρονών είσαι ακόμα.. Σου είπα τι έκανε σε μένα το άγχος.. Απο κάτι τέτοιο είχα ξεκινήσει κι εγώ.. Μην αφήσεις τον εαυτό σου να πέσει εκεί.. Γιατί αν ξεκινησεις με ένα πρόβλημα, θα έρθουν κι άλλα.. Μπορείς να το καταπολεμίσεις, δεν είναι τόοοοοοσο δύσκολο.. Να λες στον εαυτό σου "Έκανα την προσπάθειά μου κι ότι βγει".. Στο κάτω κάτω κανείς δεν είναι τέλειος.. Και οι γονείς σου δεν περιμένουν να έχεις δυνάμεις Θεού.. Άσε που όταν το σκέφτεσαι αυτό, συνήθως τα πας καλύτερα απ' ότι περίμενες..

Ναι σιγουρα.... Το 'συνηθως' δεν λειτουργει καλα σε εμενα.
Πως να νιωσεις ομως οταν οι αλλοι σου λενε πως στηριζονται σε εσενα και πως ποτε δεν τους απογοητευσες και πως συνεισφερεις πολυ με αυτο και τα λοιπα και τα λοιπα, κανοντας σε να νιωθεις πως κουβαλας μεγαλο φορτιο πανω σου;

Lizakiii έγραψε:Ναι σιγουρα.... Το 'συνηθως' δεν λειτουργει καλα σε εμενα.
Πως να νιωσεις ομως οταν οι αλλοι σου λενε πως στηριζονται σε εσενα και πως ποτε δεν τους απογοητευσες και πως συνεισφερεις πολυ με αυτο και τα λοιπα και τα λοιπα, κανοντας σε να νιωθεις πως κουβαλας μεγαλο φορτιο πανω σου;

Είμαι σχεδόν στην ίδια φάση με σένα.... Μόνο που εγώ πρέπει να είμαι καλή και γιατί πρέπει να ανεβεί το όργανό μου στην υπόληψη των άλλων.... Είμαι αναγκασμένη να εκπροσωπήσω το όργανο, γιατί απλά είμαι απ' τους λίγους που το παίζουν σε κλασσικό επίπεδο...

Κατά κάποιον τρόπο αν δεν είμαι εγώ καλή, θα πούν "εντάξει μωρέ...ακκορντεόν είναι αυτό..." αλλά όχι. Δεν είναι έτσι... Δυστυχώς το ακκορντεόν δεν είναι πιάνο... Θα μου πεις, εσύ, και ο οποιοσδήποτε εσύ, έχεις και περισσότερο ανταγωνισμό... Αλλά κατά κάποιον τρόπο το ίδιο πράγμα είναι.
Δυστυχώς ή ευτυχώς οι άλλοι βλέπουν μόνο το αποτέλεσμα...χωρίς να γνωρίζουν ή να ενδιαφέρονται για το πόσο έχουμε κοπιάσει για να φτάσουμε εκεί που φτάσαμε...

Εχω ακουσει πολλα ατομα που παιζουν ακορντεον να λαμβανουν μερος στην υποτροφια για να την κερδισουν φυσικα.

Χεχε, χαίρομαι... Δεν είμαστε τόσο λίγοι τελικά :P
The point is... Προσπάθησε να μην πιέζεσαι από τους άλλους. Μόνο εσύ ξέρεις τα όριά σου και τι μπορείς να κάνεις πραγματικά.

Καθε φορα ομως που πιστευα πως δε θα τα καταφερνα, παντα τα καταφερνα και εκανα τους αλλους να κοιτανε ετσι: απο το σοκ.
Οποτε, πως θα ξερω ποια ειναι τα ορια μου;

Μμμ...μου φαίνεται με την εμπειρία και σιγά σιγά.... τι να πω.....
ρε συ, κι εγώ κάπως έτσι είμαι... :P
Το θέμα είναι τώρα τι γίνεται;;;

Ενας θεος ξερει....
Παντως στη δευτερα λυκειου, απλα θα πηγαινω πιανο, δε θα συμμετεχω σε διαγωνισμους και τετοια. Πρωτο μου μελημα θα ειναι το σχολειο γιατι τωρα, το πρωτο μου μελημα ηταν τα αγγλικα και το πιανο.

Εγώ ελπίζω να έχω πάρει δίπλωμα μέχρι τότε.... Γι'αυτό "γκαζώνω" τώρα...