Ρωμαίος και Ιουλιέτα

Δεν το έχω διαβάσει, αλλά σαν υπόθεση είναι το λιγότερο αγαπημένο μου από Σαίξπηρ. Προτιμώ Μάκβεθ και Άμλετ.

Πολλοί το θεωρούν το πιο ρομαντικό έργο του Σαίξπηρ. Προσωπικά το βρίσκω λίγο γλυκανάλατο και το βαριέμαι.

Συμφωνώ.Ίσως φταίει το ότι το είχα δει πρώτα σε ταινία,ίσως το ότι δεν το έγραψε με την καρδιά του,ίσως το ότι η μετάφραση δεν ήταν καλή.
Δεν μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.
Εμένα αγαπημένο μου είναι το όνειρο θερινής νυκτός.

Παιδια εμενα με τσαντισε ο τροπος που πεθαναν ηταν τελειως αισχρος μην περιμενουν λιγο ολα βιαστηκα τα εκαναν πεθαναν για πλακα να πουμε ξενερωσα τελειως...........

δεν τρελαθηκα...μου αρεσαν περισσοτερο το ονειρο θερινης νυκτος κ η τρικυμια...

Δε μου αρεσει και τοσο... Εχει και καλυτερα ο Σαιξπηρ....

δεν μαρεσει

Συγκινητικό ήταν. Αν και υπάρχουν πολύ καλύτερα και λιγότερο γλυκανάλατα που δεν πάνε με το γνωστό παραμύθι: Σʼ αγαπώ, μʼ αγαπάς, δε μας αφήνουν.

δεν ειναι ασχημο εργο
απλα σε καμια περιπτωση δεν ναι τοσο καλο ωστε να χει μεινει στην ιστορια ως ενα απο τα καλυτερα ερωτικα εργα των εποχων

οσο αφορα των σαιξπηρ προτιμω τις κωμωδιες του

Εμενα μου αρεσει παρα πολυ!Βεβαια παιζει ρολο και η μεταφραση,νομιζω η καλυτερη ελληνικη ειναι αυτη του Ρωτα

δεν μου αρεσει

Είχα προσπαθήσει να το διαβάσω αλλά ρε παιδιά πιο μελό βιβλίο δεν έχω ξαναδιαβάσει Το βαρέθηκα από τις πρώτες το πολύ 20 σελίδες

Δε μ΄άρεσε.Ήταν πολύ προβλέψιμο και γλυκανάλατο μέχρι αηδίας σε μερικά σημεία.Είναι η τυπική πονεμένη ιστορία αγάπης που εμένα δε με ελκύει.Αν και συμπάθησα το χαρακτήρα του Μερκούτιου.

Από Σαίξπηρ προτιμώ Μάκμπεθ,Ο έμπορος της Βενετίας και Άμλετ.

ενταξει καλο ειναι, αλλα σιγουρα οχι απ'τα καλυτερα του σαιξπηρ.
μου αρεσε πολυ οταν το πρωτοδιαβασα ,ημουν ομως μικρη και δεν μπορουσα να καταλαβω οτι τα παντα γινονται εκνευριστικα πολυ γρηγορα....

Απ'τα αγαπημένα μου

Για να πω την αλήθεια κι εγώ προτιμώ τις κωμωδίες του, Όνειρο Θερινής Νυκτός, Πολύ κακό για το τίποτα, 12 Νύχτα, Όπως Αγαπάτε...
Αλλά δεν μπορώ να πω πως η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας με αφήνει αδιάφορη, αν δεν είχε τόσους σκοτωμούς μέσα στο έργο πιστεύω πως θα διαβαζόταν και θα βλεπόταν πιο ευχάριστα.   

Με μία λέξη μπορώ να χαρακτηρίσω τόσο το βιβλίο, όσο και τα όποια έργα διαφόρων μορφών τέχνης βασίστηκαν σε αυτό: Τραγελαφικό. Απλά τραγελαφικό.

Κράτησε 3 μέρες, οι πρωταγωνιστές είναι 14 χρονών, και πέθαναν 6 άνθρωποι.
Ναταλία δε νομίζω ότι είναι θέμα "σκοτωμών", υπάρχουν έργα του Σαίξπηρ με πολύ μεγαλύτερο headcount (πρώτος ο Τίτος Ανδρόνικος, 14 νεκροί) που είναι πιο ενδιαφέροντα. Είναι γενικά ζήτημα πλοκής. Από τις τραγωδίες είναι η πιο αδύναμη συνολικά.

^Θα συμφωνήσω σε αυτό το σημείο καθότι έχω διαβάσει κι άλλα έργα του (δεν ήταν κωμωδίες) και ομολογώ πως οι σκοτωμοί στον Σαίξπηρ είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο. Ίσως να του έχω μια μικρή συμπάθεια λόγω του ερωτικού/ρομαντικού στοιχείου μέσα αλλά μέχρι εκεί. Γιατί σε όλα τα άλλα σε βρίσκω σύμφωνη.
*Μισό λεπτό αδελφή η Ιουλιέτα ναι 14 , ο Ρωμαίος είναι τόσο ; Νόμιζα ότι παρουσιάζεται μεγαλύτερος.

ενας Θεος ξερει πως το τελειωσα. Δε μαρεσε. Βαρετο. και πολυ μελοδραμα...

^^Το τσέκαρα. Η Ιουλιέτα είναι 13 αλλά για τον Ρωμαίο δε μας δίνει ποτέ ακριβή ηλικία.

Γιατί και σε πολλά θεατρικά που έχω δει (εκδοχές) παραμένουν πιστοί, παρουσιάζουν την Ιουλιέτα μικρή αλλά τον Ρωμαίο μεγαλύτερο γι αυτό το έθιξα.

Είναι όντως ίσως από τα πιο απλά,αν μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιος απλό τον Σαίξπηρ.Η Ιουλιέτα μαζί με την Δυσδαιμόνα από τον Οθέλλο και την Ηρώ από το Πολύ κακό για το Τίποτα ήταν από τις πιο μικρές ηρωίδες του.Τις άλλες τις έλεγες και μεγαλοκοπέλες 

Το βαριέμαι απίστευτα.