από nasiatheslayer Κυρ Απρ 05, 2009 11:47 pm
Αυτή είναι ίσως η αγαπημένη μου ταινία (είναι πολλές στην λίστα...)
Ήταν τόσο συγκινητική και
αλήθινή...Ο Σον Πεν έκανε πολύ καλή δουλειά με την σκηνοθεσία και ο Emile Hirsch ήταν ΦΟΒΕΡΟΣ!Δεν τον είχα για τόσο καλό ηθοποιό...αυτή η ερμηνεία του πραγματικά τον ανέβασε πολύ στην αντίληψη μου και έδειξε πόσα είχε να δωσει σαν ηθοποιός....η ταινία με έκανε να χαμογελάσω, με έκανε να κλάψω....αλλά το πιο σημαντικό είναι οτι
με έκανε να σκεφτω. Δεν είναι απο τις ταινίες που τις βλέπεις, τις διασκεδάζεις και απλά μπαινουν στην στίβα των ταινιών που έχεις δει, ξεχασμενες. Δεν την ξεχνάς, σκέφτεσαι και σε κάνει να συνειδητοποιήσεις πολλά.
Πραγμάτικά είναι η μόνη ταινία που δεν βγαίνει απο το μυαλό μου κι ας πέρασε καιρός απο την πρωτη φορά που την είδα.
(Είναι και ευχαριστη έκπληξη ο μικρός ρόλος της Kristen stewart στην ταινία)
Αυτα.....