Twilight!

Κατσε να παρω κι εγω το msn σου γιατι θα σκασω εαν δεν μιλησω με καινουργια ατομα για τα βιβλια!

sweetie έγραψε:Oki doki!

Αυτό νομίζω το έλεγε κάποιος από τους ήρωες -γλάστρες του super mario(?)

Δεν έχω ιδέα.. Μια καθηγητριά μου στο φροντιστήριο το έλεγε και το κόλλησα..

Και μια δικιά μου επίσης, αλλά σπαμ.

Ειναι εκφραση... ακομα και στο ματριξ το λενε...

Με πολύ μεγάλη χαρά σας ενημερώνουμε ότι τον Μάιο 2009 θα κυκλοφορήσει μεταφρασμένο στα ελληνικά το βιβλίο Twilight: The Complete Illustrated Movie Companion.


Το Λυκόφως - Ο Πλήρης Κινηματογραφικός Οδηγός είναι ένα βιβλίο αφιερωμένο στην ταινία Λυκόφως, με πλούσιο φωτογραφικό και παρασκηνιακό υλικό. Συγγραφέας, ο Mark Cotta Vaz γνωστός από τα μπεστ-σέλερ βιβλία του κινηματογραφικής (Batman, Spiderman, Eragon κ.α.) αλλά και τηλεοπτικής (Lost) θεματολογίας.




ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ!

Τζαμπα τα λεφτα που δωσαμε για το αγγλικο,.......

πόσα έδωσες???

13.50..


Δεν με πειραζει το ποσο αλλα ολη αυτη η φασαρια..Εκανα αμαν να το παρω στα αγγλικα και να το διαβασω και τωρα θα βγει στα ελληνικα?

Α ωραια θα το παρω στα ελληνικα!

Tι βρήκα μόλις τώρα στο Amazon.com?????

http://www.amazon.com/gp/product/0859654389/ref=s9_newr_c1_t3?pf_rd_m=ATVPDKIKX0DER&pf_rd_s=center-2&pf_rd_r=0TCXYHHGWE0HKEAYH0J8&pf_rd_t=101&pf_rd_p=470938631&pf_rd_i=507846

jate έγραψε:ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ!

Τζαμπα τα λεφτα που δωσαμε για το αγγλικο,.......

jate έγραψε:Δεν με πειραζει το ποσο αλλα ολη αυτη η φασαρια..Εκανα αμαν να το παρω στα αγγλικα και να το διαβασω και τωρα θα βγει στα ελληνικα?

πεστα Νικολετα, πεστα! οταν βγει στα ελληνικα και το παρω θα το εχω σε 3 γλωσσες. αγγλικα, γαλλικα (αυτο ηταν δωρο), ελληνικα... θα προτιμουσα να βγαλουν καποιο αλλο στα ελληνικα, θα πουλουσε και περισσοτερο. Το movie companion το εχει η μιση Ελλαδα στα αγγλικα, ποσοι θα το παρουν στα ελληνικα?

Eχει κυκλοφορησει στην Ελλαδα στα γαλλικα και δεν το πηρα?

sweetie έγραψε:Tι βρήκα μόλις τώρα στο Amazon.com?????

http://www.amazon.com/gp/product/0859654389/ref=s9_newr_c1_t3?pf_rd_m=ATVPDKIKX0DER&pf_rd_s=center-2&pf_rd_r=0TCXYHHGWE0HKEAYH0J8&pf_rd_t=101&pf_rd_p=470938631&pf_rd_i=507846

Εχει πολλα τετοια.


"...Ήθελα να δω πως θα του άρεζε το κυνήγι όταν αυτός θα ήταν το θύμα. Ήθελα να δω πως θα του άρεζε ο δικός μου τρόπος κυνηγιού.
Σε ένα άλλο μέρος του μυαλού μου, ήδη είχα ξεκινήσει να σκέφτομαι διάφορους τρόπους βασανιστηρίων που είχα μάθει την σκοτεινή μου εποχή, ψάχνοντας τους πιο επώδυνους. Θα υπέφερε για αυτό. Θα σπαρτάριζε από αγωνία. Οι άλλοι απλά θα πέθαιναν που συμμετείχαν, αλλά το τέρας με το όνομα Λόνι θα ικέτευε για θάνατο πολύ πριν θα του έκανα την χάρη..." Ποοοοοοο τι τελεια σκηνη στο Midnight Sun

Αχ ναι τελειοοοοοοοοοοοο!

"...Ήθελα τον θάνατό του τόσο πολύ που η ανάγκη αυτή κουδούνιζε στα αυτιά μου, θόλωνε την όρασή μου και ήταν η γεύση στο στόμα μου. Οι μύες μου ήταν σφιγμένοι από την θέληση, την ανάγκη. Έπρεπε να τον σκοτώσω. Θα τον ξέσκιζα αργά, κομμάτι-κομμάτι, από το δέρμα στους μύες, από τους μύες στο κόκκαλο…
Μόνο που το κορίτσι-το μόνο κορίτσι στον κόσμο-κρατιόταν από το κάθισμά της με τα δυο της χέρια και με κοιτούσε, τα μάτια της ορθάνοιχτα και γεμάτα εμπιστοσύνη. Η εκδίκηση θα έπρεπε να περιμένει...."

"Μόνο που το κορίτσι-το μόνο κορίτσι στον κόσμο-κρατιόταν από το κάθισμά της με τα δυο της χέρια και με κοιτούσε, τα μάτια της ορθάνοιχτα και γεμάτα εμπιστοσύνη. Η εκδίκηση θα έπρεπε να περιμένει...."

"...Έπρεπε να τον σκοτώσω. Θα τον ξέσκιζα αργά, κομμάτι-κομμάτι, από το δέρμα στους μύες, από τους μύες στο κόκκαλο…" Με αυτο ειχα ανατριχιασει την πρωτη φορα που το διαβασα στα αγγλικα.

Πες τα Edward!

Πες τα πες τα!!!!!!!!!!!!!!!!

Αχχχχχ...Τι γλυκας που ειναι βρε κοριτσια..Δεν υπαρχει αυτος ο..βρικολακας..

Αχ βαχ! Άντε πρέπει αν πάω και γυμναστήριο.. Με τι κουράγιο τώρα???

jate έγραψε:Αχχχχχ...Τι γλυκας που ειναι βρε κοριτσια..Δεν υπαρχει αυτος ο..βρικολακας..

Δεν υπατχει δυστυχως...

«Ένα τραπέζι για δύο?» Ώθησα την σερβιτόρα όταν δεν είπε τίποτα.
«Α, εμ, ναι καλωσορίσατε στην Ωραία Ιταλία.» Μμ τι φωνή! «Παρακαλώ ακολουθήστε με.» Οι σκέψεις της ήταν απασχολημένες-υπολόγιζε.
Ίσως να είναι ξαδέρφη του. Αποκλείεται να είναι αδερφή του, δεν μοιάζουν καθόλου. Απλά συγγενείς.Τα ανθρώπινα μάτια ήταν θολωμένα. Δεν έβλεπαν τίποτα καθαρά. Πως μπορούσε αυτή η στενόμυαλη γυναίκα να βρίσκει εμένα-τον κυνηγό της-τόσο ελκυστικό, αλλά να μην μπορεί να δει την απαλή τελειότητα του κοριτσιού δίπλα μου?
Δεν υπάρχει όμως λόγος να την βοηθήσω κιόλας καλού κακού, σκέφτηκε καθώς μας οδήγησε σε ένα οικογενειακό τραπέζι στο μέρος του εστιατορίου με τον περισσότερο κόσμο. Μπορώ να του δώσω τον αριθμό μου με αυτήν εκεί…? συνέχισε.
Τράβηξα χρήματα από την τσέπη μου. Οι άνθρωποι ήταν πολύ συνεργάσιμοι όποτε εμπλέκονταν λεφτά.
Η Μπέλα πήγε να κάτσει χωρίς διαφωνία. Της κούνησα το κεφάλι μου,και δίστασε,γέρνοντας το κεφάλι της στο πλάι με περιέργεια.Ναι, θα ήταν πολύ περίεργη απόψε. Πολύς κόσμος δεν θα ή-ταν ιδανικό για αυτήν την συζήτηση.
«Ίσως κάτι πιο απομονωμένο?» ζήτησα από την σερβιτόρα, δίνοντας της τα λεφτά.
Τα μάτια της γούρλωσαν από έκπληξη και μετά στένεψαν καθώς έπιασε τα χρήματα.«Βέβαια.»
Κοίταξε τα λεφτά καθώς μας οδήγησε πίσω από έναν διαχωριστικό τοίχο.
Πενήντα δολάρια για ένα καλύτερο τραπέζι;Και πλούσιος. Λογικό το βρίσκω-βάζω στοίχημα πως το πανωφόρι του κοστίζει περισσότερο από τον τελευταίο μου μισθό. Ουάου. Τι θέλει όμως τον ιδιωτικό χώρο μαζί της;

Καλα στις σκεψεις των σερβιτορων ειχα λιωσει!

Ναι όντως! Τι λυσσάρες!

Αχ βαχ εγω εχω αγγλικα..Και βαριεμαιιιι..


Αλλα κι αυτος ειναι πολυ τζεντλ-βρικολακας..

Α wait Λιγο να βρω το σημειο που μιλησε για αυτο...

«Τι κάνεις?» ρώτησε ξαφνιασμένη.
Δεν σε αφήνω από τα μάτια μου. Δεν αφήνω τον εαυτό μου να μείνω μόνος μου απόψε. «Σε πηγαίνω για φαγητό.»
Αυτό θα ήταν ενδιαφέρον. Μου φαινόταν σαν μια τελείως διαφορετική βραδιά όταν είχα φανταστεί να φέρω μαζί μου την Άλις και να παριστάνω πως είχα διαλέξει κατά τύχη το ίδιο εστιατόριο με την Μπέλα και τις φίλες της.Και τώρα,ήμουν εδώ, στην ουσία σε ραντεβού με το κορίτσι. Μόνο που δεν μετρούσε επειδή δεν της έδινα την ευκαιρία να πει όχι.
Είχε ήδη ανοίξει την πόρτα μέχρι να περπατήσω ως την πόρτα του συνοδηγού-δεν ήταν συνήθως τόσο ενοχλητικό να πρέπει να κινούμαι με ανθρώπινες ταχύτητες-αντι να περιμένει να την ανοίξω ε-γώ για αυτήν. Ήταν επειδή δεν είχε συνηθίσει να της συμπεριφέρονται ως κυρία, ή επειδή δεν με θε-ωρούσε τζέντλεμαν? Την περίμενα να με φτάσει, και αγχωνόμουν καθώς οι φίλες της προχωρούσαν προς την σκοτεινή γωνία.
«Πήγαινε να σταματήσεις την Τζέσικα και την Άντζελα πριν χρειαστεί να αρχίσω να ψάχνω και αυ-τές,» διέταξα βιαστικά. «Δεν νομίζω πως θα μπορούσα να κρατηθώ αν συναντούσα τους άλλους σου φίλους.» Όχι, δεν θα ήμουν αρκετά δυνατός για κάτι τέτοιο.

Αχχχ...