Καλές πράξεις...

Ότι ναι θα καλέσω το Δρομοκαΐτειο και θα μας σώσω από τον κυριούλη

Να σε έχουν στο νου τους πες.

Ακόμα δεν σχολίασα την εικόνα στην υπογραφή της κυρίας( ) από πάνω

Δεν πλακώθηκα ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ με την φιλόλογο. Ουαο.

σημερα καθισα σπιτι και δεν ενοχλησα κανεναν

Σπόιλερ:

Hecate έγραψε:βοηθησα μια γριουλα να περασει το δρομο :P

Πράγματι, η μόνη καλή πράξη που έχω κάνει εδώ και ένα χρόνο. :P

Κρατάμε το image των slith :P

Εγώ είμαι πολύ φιλάνθρωπη.

Καθώς γυρνούσα από το φροντηστήριο το απόγευμα, περίπου στα 15 μετρά μπροστά μου ήταν μια ποδηλάτης. Την ώρα που περνούσε τον κάθετο στο πεζοδρόμιο δρόμο (ποδήλατο στο πεζοδρόμιο κι όχι στον δρόμο... άλλο θέμα) της έπεσε η τσάντα, χωρίς να το αντιληφθεί, ενώ μια μηχανή πλησίαζε το κόκκινο φανάρι, ο οδηγός της οποίας τύχαινε να παρακολουθεί το περιστατικό. Η πρώτη του κίνηση ήταν να σκίψει και να μετακινήσει την τσάντα που του έφραζε τον δρόμο, ενώ η κοπέλα μόλις είχε απομαρκυνθεί από αυτόν στα τρία μέτρα. Εκείνη την στιγμή σκέφτηκα πόσο ηλίθιος μπορούσε να είναι εκείνος ο άνθρωπος, χωρίς να μαντέψω πως κι εγώ θα γινόμουν το ίδιο ηλίθιος την επόμενη στιγμή. Σ' αντίθεση με τον οδηγό έσκυψα και μάζεψα την τσάντα, κοιτώντας το ποδήλατο να χάνεται μέσα στο πλήθος. Για ένα δευτερόλεπτο σκέφτηκα να την αφήσω και πάλι στο δρόμο -άλλωστε η κοπέλα είχε απομακρυνθεί και θα μπορούσε κάλλιστα να γυρίσει να την ψάξει (ύστερα από δύο, πέντε ή τριάντα λεπτά) κι αν στεκόταν λίγο τυχερή να την έβρισκε στο σημείο όπου της έπεσε- και να συνεχίσω τον δρόμο μου σαν να μην παρατήρησα τίποτα απ'όσα συνέβησαν. Αποφάσισα όμως να την κρατήσω. Τότε σκέφτηκα πως έπραξα καλά, χωρίς να μαντέψω πως θα γινόμουν και πάλι ηλίθιος την αμέσως επόμενη στιγμή. Δεν είχα καμία όρεξη να τρέξω πίσω από την κοπέλα με το ποδήλατο, ούτε να φωνάξω σε ελπίδα πως θα μ'ακούσει, οπότε αποφάσισα να κρατήσω την τσαντα για λίγο ακόμα κι όταν συναντήσω τον φίλο μου που με περίμενε, να την παρατήσω σε κάποια άκρη. Για καλή μου τύχη όμως καθώς περπατούσα είδα την κοπέλα με το ποδήλατο να επιστρέφει... Η δικαίωση που ένιωσα την στιγμή που με πλησίασε χαμογελώντας και η εσωτερική ευχαρίστιση που είχα όλη την υπόλοιπη μέρα, ήταν το κάτι άλλο. Μια απλή καθημερινή πράξη που όμως μου φάνηκε τόσο δύσκολη...

Είκοση μέτρα δρόμου, δεκάδες σκέψεις, χιλιάδες συναισθήματα... για μία τσάντα.

Θα μπορούσα απλά να πω πως σήμερα έδωσα σε μια κοπέλα την τσάντα που της έπεσε. Στην πραγματιότητα όμως δεν ήταν μόνο αυτό...

Έχω δώσει λεφτά σε φτωχούς,παιχνίδια και ρούχα

δίνω και εγώ ρούχα και παιχνίδια σε παιδιά σε ιδρύματα, συγχωρώ πολύ εύκολα δεν κρατώ κακίες (αρκει ο άλλος να μου ζητήσει συγγνώμη.Χωρίς να μου ζητήσει συγγνώμη πάλι συγχωρώ αλλα μου παίρνει καιρό), βοηθάω τον αδερφό μου στα διαβάσματά του όποτε μου ζητάει βοήθεια(μην βιαστείτε να υποτιμήσετε τό μέγεθως της καλής μου πράξης πριν γνωρίσετε τον αδερφό μου),Αν θυμηθώ κατι άλλο θα το προσθέσω

καλή πράξη; υπάρχω.είναι αναβαθμηση για τον κόσμο

Έφαγα το γλυκό που ήθελε να δώσει η μάδερ μου στη γειτόνισσα 
Η οποία όμως πάσχει από ζάκχαρο, οπότε την προφύλαξα, οπότε έκανα μια καλή πράξη  

Αυτή την ανιδιοτέλεια να την προσέξεις τώρα το καλοκαίρι.Θα έχεις θέμα με τα μπικίνια.