Αχ έκθεση
Δεν θυμάμαι ποτέ,ούτε μια στιγμή να είχε περάσει από το μυαλό μου και να είχα πει ότι δεν μου άρεσε η έκθεση.
Από την β' δημοτικού που αρχίσαμε να γράφουμε έτσι κάτι μικρούλες εκθεσούλες μέχρι την Γ' Λυκείου,πάντα την αγαπούσα,την αγαπώ,και θα την αγαπάω.
(Και σίγουρα θα είναι και από τα σταντέ μαθήματα που θα διδάσκω αργότερα
)
Στο δημοτικό θυμάμαι με βοήθαγε η μαμά μου.Πόσσες ώρες είχε περάσει μαζί μου η καημένη με το να μου λέει έλα πες μου μια ακόμα ιδέα,έλα τι θα μπορούσαμε να πούμε εδώ.Έτσι είχα πανικοβληθεί στην ε'δημοτικού που θα έπρεπε να γράφουμε εκθέσεις μόνοι μας στην τάξη.
Όμως η κυρία που είχαμε ήτανε θεά.Την έχω ξανά αναφέρει.Ποτέ δεν μας έβαζε το Σκέφτομαι και Γράφω του βιβλίου.
Πάντα μας έδινε μια αρχική δική της πρόταση,και μετά εμείς έπρεπε να συνεχίσουμε.Και συνήθως έπρεπε να γράψουμε κάτι σαν παραμυθάκι δικό μας.Πολλά όμορφα παραμυυθάκια...Τι ότι είμαστε στην θάλασσα και ξαφνικά βάζουμε την μάσκα μας και βλέπουμε......Τι ότι αγοράζουμε ένα καινούργιο μονάκριβο παιχνίδι το οποίο είναι....
Κάτι τέτοιες ομορφούλες εκθεσούλες.
Θυμάμαι μια φορά μας είχε βάλει για τον πόλεμο γενικά.
Κάτι τέτοιο.Την είχα πάει αυτή την έκθεση στην κυριά μου στην Γ' Λυκείου και μου είχε πει πως για μικρό κοριτσάκι έγραφα τόσο αληθινά και τόσο τρυφερά για ότι αφορά πόλεμο και ειρήνη.
Μια από τις αγαπημένες μου στιγμές ήτανε και στην 6η Δημοτικού που η κυριά μας είχε πει να γράψουμε για έναν μετανάστη από την Σμύρνη που του πέρνουμε συνέντευξη.Την είχαμε γράψει μέσα στην τάξη αυτή.Και μια μέρα που τις διόρθωνε μας είπε θέλω να σας διαβάσω κάτι πάρα πόλυ όμορφο.Και άρχισα και διάβαζε την εκθεσή μου.Όλη ήτανε σε στυλ ουαου,ναι υπέροχη,ποιος την έγραψε.
Μετά η κυρία είπε εμένα και πως είναι καταπληκτικό παιδί 12 χρονών να γράφει τόσο όμορφα,μου είπε μπράβο,μου έβαλε και ένα άριστα.
Στο Γυμνασιο με έφαγε ο Ορέστης.Το 20αρι της τάξης.
Αλλα πραγματικά του το αναγνωρίζω.Διαβάζαμε τις καλύτερες εκθέσεις και οι δικές του ήτανε πάντα φοβερές.
Η φιλολογός μας θεωρούσε πως πρέπει κάποια στιγμή σίγουρα να ασχοληθεί με αυτό επαγγελματικά.Έγραφε υπέροχα.-
Νομίζω στην 1η λυκείου και στην 2α γράφαψα ελάχιστες εκθέσεις στο σχολείο.
Πάντως ένα είναι σίγουρο,όταν μου έδιναν ένα θέμα πάντα έβρισκα ιδέες,ποτέ δεν κόλαγα,και ποτέ δεν έλεγα τι να γράψω τώρα.Το ίδιο και στην καλούλα την περίληψη που ποτέ δεν είχα θέμα να κάνω μια περίληψη.
Στην Γ' Λυκείου στο φροντ. μπήκαμε όντως σ'αυτό το τρυπάκι που λέει η Γιαννα.Οι ιδέες είναι αυτές και αυτές.Πρέπει να συμφωνείτε πάντα.Πρέπει να κινήστε σ'αυτό το πλαίσιο.Στην Β'Λυκείου ωστόσο επειδή ήμασταν πιο χαλαροί η κυρία μας πάντα μας ρώταγε πρώτα τι άποψη εμείς έχουμε για ένα θέμα,και μετά μας έλεγε εκείνη αυτά που θα έπρεπε κατά κύριο λόγο να αναπτύξουμε.Χαίρομαι που είχα αυτή την συγκεκριμένη καθηγήτρια Β' και Γ' Λυκείου.Ο γραπτός την λόγος ήτανε ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ,της λέγανε μάλιστα στις πανελλήνιες ότι παράγραφει επικίνδυνα,δηλαδή ή που θα την χαντάκωναν ή που θα έπαιρνε άριστα.(αλλά φυσικά άριστα είχε πάρει δεν γινότανε
).Το καταπληκτικό είναι ότι και ο προφορικός της λόγος ήτανε υπέροχος.Ίσως ούτε καθηγητή πανεπιστημίου να μην έχω ακούσει να μιλάει τόσο όμορφα όσο η κυρία που είχα.
Οπότε γενικά αυτό μου έδινε εύνασμα ακόμα πιο πολύ να μην βαριέμαι ποτέ και εγώ την έκθεση και να προσπαθώ για το καλύτερο.Μου είχε πει ότι γράφω πάρα πολύ ωραία,οπότε από εκείνη το είχα εκτιμήσει πάρα πολύ.
Δεν την διεύψεσα λοιπόν,πάντα πήγαινα καλά στις εκθέσεις,από τις ασκήσεις έχανα εγώ (αντί αν συμβαίνει το αντίθετο όπως σ'όλο τον κόσμο.
) Ακόμα θυμάμαι μια γλυκούλα έκθεση που μου είχε βάλει 38/40.Γιατί γενικά ήτανε και πολύ αυστηρή στην βαθμολογησή της.Πιο αυστηρή από τον Γρίσπο που είχα όταν ξανά έδινα και ήτανε πάντα πολύ νορμάλ.Σίγουρα πάντως και της 2 φορές στις πανελλήνιες έγραψα πάνω από 16 οπότε χαρά ατελείωτη.
Αγαπάμε λοιπόν έκθεση,ότι θέμα και αν έχει,ότι μορφή και αν έχει,ότι και αν ζητάει.
Μακάρι να έχω σε κανένα επόμενο εξαμηνο κάτι που να σχετίζεται με έκθεση γιατί προς το παρόν έχουμε πήξει στην φιλοσοφία και στα αρχαία.