από Isabelle Lightwood Τετ Απρ 02, 2014 12:26 amΜπορεί κανείς να περάσει όλη του τη ζωή χωρίς να καταλάβει ότι αυτό που ψάχνει βρίσκεται μπροστά στα μάτια του.
15 Ιουλίου 1988.
Η Έμμα και ο Ντέξτερ γνωρίζονται τη νύχτα της αποφοίτησής τους.
Την επόμενη ημέρα ο καθένας πρέπει να πάρει το δρόμο του.
Άραγε πού θα βρίσκονται τον επόμενο χρόνο, την ίδια ημέρα;
Και τον επόμενο;
Θα ανακαλύψουν ότι είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλο;
15 Ιουλίου 1988.
Η Έμμα και ο Ντέξτερ γνωρίζονται τη νύχτα της αποφοίτησής τους.
Την επόμενη ημέρα ο καθένας πρέπει να πάρει το δρόμο του.
Άραγε πού θα βρίσκονται τον επόμενο χρόνο, την ίδια ημέρα;
Και τον επόμενο;
Θα ανακαλύψουν ότι είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλο;
~~~
Το έχετε διαβάσει και, συνεπώς, λατρέψει; Δεν είναι εϋφυέστατο; Υπέροχο; Καταπληκτικό; ΝΑΙ ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ.
Σας άφησε κι εσάς να κλαίτε στο τέλος;
Αν έχετε δει τη ταινία και δε θέλετε να το διαβάσετε κακώς, cause it sucks and you shouldn't judge a book by its movie.
Η φίλη μου που το άρχισε χθες που της το δάνεισα μου είπε ότι το βρήκε χαζό.
Θα τη φτιάξω εγώ. Ντεξ, Ντεξ, Ντεξ θα λέει!
το λάτρεψα.Δεν έκλαψα γιατί ήξερα τι θα γινόταν αλλα άφηνε γενικότερα μια bittersweet αίσθηση 
ο Ντεξ ήταν λιγάακι βλαμμενος σε καποια σημεία αλλα γενικότερα ταιριάζανε <3 