Τι σας άρεσε περισσότερο στο βιβλίο;

Τι να πρωτοδιαλεξω! Ολο το βιβλιο ηταν καταπληκτικο! Σε κρατουσε σε αγωνια, ειχε δραση, χιουμορ, συγκρουσεις, συγκινησεις... Απο το δευτερο ονειρο του Χαρυ και μετα , το βιβλιο κορυφωνεται. Οι σκηνες στο Υπουργειο, ο θανατος του Σειριου, η αντιδραση του Χαρυ, η σκηνη στο γραφειο του Νταμπλαντορ που ο Χαρυ τα κανει ολα θρυψαλα και μετα ηρεμει και ακουει τι εχει να του πει ο Νπανπλαντορ.. Το σημειο που ειχε μεινει αμιλητος και κοιτουσε απ'το παραθυρο να ξημερωνει... Η συζητηση του με τη Λουνα στο τελος του βιβλιου! Εκει που του λεει οτι ο Σειριος δεν πεθανε, οτι πισω απο το πεπλο ειναι ζωντανοι.. Τι θεαρα αυτη η Λουνα! Τη θαυμασα ακομα περισσοτερο σ'αυτο το σημειο! Ολη της η σταση, απο το πως αντιμετωπιζε τα χαζα που της πηραν τα παπουτσια ως την ελπιδα και την αισιοδοξια που μετεφερε στο Χαρι.. . Το ονειρο του Χαρι με το φιδι, οι συναντησεις των Σιγμα-Νι, η εξοδος των Ουεσλι.. Ο καταλογος ειναι μεγαλος!

Αγαπημενες μου αστειες σκηνες ηταν η εξοδος των Ουεσλι (απειρα μπραβο! ) και η σκηνη που ο Χαρι μπαινει μεσα στο δωματιο που τον περιμεναν η Ερμιονη και ο Ρον , στην αρχητου βιβλιου, και αρχιζει να φωναζει! Εκει που μπαινουν μεσα οι δυδυμοι και του λενε οτι ακουσαν τη 'φωνουλα του"... χαχαχαχα τελειοο!
Η σκηνη που ο Χαρι αποφασιζει να φυγει με το Θερστραλ και τα παιδια του λενε οτι θα ερθουν μαζοι του .
Η λογομαχεια μεχρι να αποφασισουν τι πρεπει να κανουν, η αγωνια μεχρι να φτασουν, η παγιδα στο Υπουργειο...
Και τοσα αλλα που αμα τα γραψω δε θα μου φτανουν σελιδες για σελιδες!

Τελειο βιβλιο!

χμμμμμ η σφραγισματική!!!!!

Δεν μπορώ να διαλέξω Είναι υπέροχο βιβλίο.Οι αγαπημένες μου στιγμές ρίναι η ηρωική έξοδος του Φρεντ και του Τζορτζ ,οι συναντήσεις του Στρατού του Νταμπλντορ,όταν ο Χάρι μετά τον θάνατο του Σείριου σπάει τα πράγματα στο γραφεί του Ντάμπλντορ και αυτός του λέει πως αν θέλει υπάρχουν και άλλα πράγματα να σπάσει,η συζήτηση του Χάρι με την Λούνα(πραγματικά θεά η κοπέλα την θαυμάζω τόσο πολύ )και οι καθηγητές που ήταν εναντίον της Άμπριτζ.Επίσης πριν φύγει ο Φρεντ λέει στον Πιβς να κάνει την ζωή κόλαση στην Άμπριτζ .Τέλος λάτρεψα την σκηνή που ο Χάρι έχει βάλει τις φωνές στον Ρον και στην Ερμιόνη και μπαίνουν μέσα οι δίδυμοι λέγοντας πως άκουσαν την "γλυκιά φωνούλα" του Χάρι
Το μόνο που δεν μου άρεσε σε όλο το βιβλίο ήταν ο θάνατος του Σείριου
Επίσης λάτρεψα το πορτραίτο της μητέρας του Σείριου

Το τελευταίο και το πρότελευταίο κεφάλαιο!!Όταν ο Ντάμπλντορ λέει στον Χάρι την αλήθεια και το τελευταίο είχε φάση με την Ντολόρες στο αναρωτήριο και επόσης όταν ο Σνέιπ ετοιμάζεται να μειώσει 10 βαθμούς από το Γκρίφιντορ ενώ δεν έχει καθόλου και έρχεται η ΜακΓκόναγκαλ και δίνει συνολικά 250 βαθμούς στο Γκρίφιντορ!!Τώρα δικαιοθήκαμε!!!Είναι τέλειο βιβλίοπ!!

έμενα μου άρεσαν δυο πράγματα σε αυτό το βιβλίο 1ον:η αντιπαράθεση της ΜαΓκόναγκαλ με την Αμπρίτζ που την αποστόμονε συνέχεια σχετικά με το Χάρι και την αγένεια της και 2ον:Που έτρεχε και δεν έφτανε με τις σκανταλιές και η Αμπρίτζ και Φλίτς !!το κατά ευχαριστήθηκα!!

Η μάχη στο υπουργείο τα σπάει όπως και η αντίσταση στο καθεστώς που πήγε να επιβάλλει η Άμπριτζ στο Χόγκουαρτς

Το φλερτ μεταξύ Χάρι και Τσο, και ο στρατός του Ντάμπλντορ, μου θυμίζει ένα είδος επανάστασης και μου αρέσει κάτι τέτοιο!

η μονομαχια χαρι - μπελα, βολντι - νταμπλντορ

Ολο το βιβλιο ηταν λουκουμι...Δεν ηταν τοσο οι στιγμες οσο το συνολο.Ή περιγραφη ξεπερνουσε την τελειοτητα σε εβαζε μεσα σε αυτο τον υπεροχο κοσμο...

η σκηνη που μ αρεσει ειναι οταν συζητα ο Νταμπλντορ με τον Χαρι στο τελος του βιβλιου κ ο χαρι απογοητευμενος οργισμενος κ αγανακτησμενος κανει γυαλια καρφια το γραφειο του Νταμπλ..κ αυτος τον κοιτα σαν να του λεει ''με την ησυχια σου''!