Διαμελισμός της ψυχής και Παράφρονες

Πολυ ωραιο το θεμα που ανοιγεις εδω. Οι παραφρονες μπορει να ηταν κατω απο τις διαταγες του υπουργειου μαγειας αλλα λειτουργουσαν και εκαναν επιθεσεις και με δικια τους πρωτοβουλια, οπως με τον Χαρυ στο τρενο στο 3 βιβλιο. Τωρα για την επιδραση που θα ειχε μια επιθεση στον Βολντεμορτ πιστευω πως αφου οι παραφρονες αναβιωνουν τις χειροτερες αναμνησεις του θυματος και ο πονος του γινεται η δυναμης τους τα ασχημα παιδικα χρονια του Τομ Ριντλ θα τον εκαναν πιο ευαλωτο.
Οσο για την ψυχη πιστευω πως απλα παυει να υπαρχει μετα απο το φιλι του παραφρονα

Σιγουρα θα του εφερνε στο μυαλο τα παιδικα του χρονια τωρα δεν ξερω αν ηταν ευαλοτος

συμφωνω

Πολύ ενδιαφέρον τόπικ!
Δεδομένου ότι οι Παραφρονες τρεφονται με τις χαρούμενες αναμνησεις των ανθρώπων,ίσως η επιρροή που θα ασκούσαν στον Ριντλ να ήταν μεγάλύτερη,με την έννοια ότι εξαιτίας της άσχημης και μιζερης ζωής του Βολντενμορτ,οι χαρούμενες αναμνήσεις θα ήταν μετρημένες στα δάχτυλα και το αίσθημα δυστυχίας που ακολουθει την παρουσία τους θα γινόταν πιο γρήγορα αντοληπτο..Επίσης,ετσι θα του ήταν εξαιρετικα δύσκολο να εκτελέσει το ξόρκι του Προστάτη και να αμυνθει επαρκως απεναντι στους Παράφρονες,το οποίο βασίζεται σε μια εντονη ευτυχισμένη ανάμνηση.Αύτα σε περίπτωση συνάντησης Βολντι-Παραφρονα.
Στην περίπτωση του φιλιού ως τιμωρία,πιστεύω ότι ο Ριντλ θα ηταν σαφώς περισσότερο ευάλωτος απέναντι στο φιλί από ότι ένας μέσος άνθρωπος,καθώς οι δυσάρεστες αναμνήσεις του ήταν πάρα πολλές και θα τον πλημμύριζαν και θα πολλαπλασίαζαν το αίσθημα δυστυχίας.Παράλληλα η ψυχή δεν βρίσκεται ολόκληρη μέσα στο σώμα του και έτσι είναι ευκολότερο να "ρουφηχτεί".Αν και υπάρχουν επτά ακόμα θραυσματα ψυχής εκει έξω,ο Βόλντενμορτ θα οδηγούνταν στην κατασταση στη οποια βρέθηκε με την απόπειρα δολοφονίας του Χάρι.Πολύ αδύναμος και ανίκανος να ζήσει χωρις υποστήριξη.Η κατασταση θα γινόταν χειρότερη δε,αν το φιλί των Παραφρόνων δινόταν αφού ο Χάρι είχε καταστρεψει ορισμένους Πεμπτουσιωτες.Αν τους είχε καταστρέψει όλους,τότε η ψυχή του Ρίντλ θα έπαυε να υπάρχει εντελώς.
Όσο για το τι γίνεται η ψυχη αφού την ρουφηξουν οι Παραφρονες,δεν έχω ιδέα.Ισως η ψυχες αποτελούν μια μορφη τροφής για αυτούς και αποθηκεύονται ως πηγή ενέργειας στον οργανισμό τους,κάνοντας τους πιο δυνατούς και ισχυρούς.

πιστευω και εγω πως σιγουρα θα ηταν χειροτερο για τον βολντερνμοντ. επειδη γενικα τον φανταζομαι πολυ επιρρεπη σε καταστασεις πανικου και θλιψης ..δεν ξερω αν ισχυει και για σας αλλα διαβαζοντας τα βιβλια νιωθω σαν αν ηθελε να ειναι ψυχραιμος αλλα γενικα δεν ηταν.λειτουργησε με πανικο καποιες φορες και αγνουσε πολλα πραγματα. οσο για το τι γινεται οταν καποιος χασει την ψυχη του απο τους παραφρωνες απλα φανταζομαι οτι πεθαινει η οτι ζει κενος εντελως αδειος χωρις κανενα ενδιαφερον για το τιποτα σαν ενα ανδρεικελο.

Πιστεύω ότι ο Βόλντι    παρ' όλο που περπατούσε και έκανε ότι μπορεί ένας ζωντανός να κάνει , δεν ήταν πραγματικά ένα ζωντανό ον ,συνεπώς δεν είχε και ψυχή και αν όντως είχε κάποτε αυτή έχει χωριστεί τόσες φορές που δεν καθιστάται ευάλωτη από έναν παράφρονα ...αυτά   

Ασφαλώς και θα ήταν πολύ πιό ευάλωτος ο Βόλντεμορτ απέναντι στους παράφρονες όχι μόνον επειδή η ψυχή του(όποια ψυχή είχε) ήταν διαμελυμένη, κομματιασμένη από την δημιουργία πεμπτουσιωτών και ως εκ τούτου πολύ πιό εύκολα μπορούσε να ρουφηχθεί από τους παράφρονες αλλά και επειδή ο Βόλντεμορτ είχε ζωή μέσα στην μιζέρια, μηδαμινές όμορφες αναμνήσεις, εδώ ήταν ανίκανος να δημιουργήσει έναν προστάτη παρόλες τις μαγικές του ικανότητες(όπως και όλοι οι υπόλοιποι θανατοφάγοι), οι παράφρονες θα μπορούσαν πολύ εύκολα να τον ρίξουν στο έλεος τους και να το δώσουν το φιλί...Τώρα για το τι απογίνεται η ψυχή αυτών που δέχονται το φιλί των παραφρόνων, όπως πχ ο Μπάρτι Κράουτς, εγώ το βλέπω σαν εκείνες τις Πύλες στο Υπουργείο Μαγείας, σαν εκείνη την στιγμή όπου ο Σείριος αποχαυνώθηκε και έπεσε επανω στην πύλη όπου και εξαφανίστηκε ολοκληρωτικά, χάθηκε σε μία άλλη πραγματικότητα μαζί με άλλες πολλές ψυχές πεθαμένων...Προφανώς οι ψυχές αυτών που δέχονται το φιλί των παραφρόνων να αποθηκεύονται προσωρινά μέσα στους ίδιους σαν ενέργεια μέχρις να διαλυθεί πλήρως ή ίσως να μεταφέρεται σε μία άλλη πραγματικότητα/διάσταση όπου και παραμένει εκεί μέχρις ότου να πεθάνει και τυπικά το άτομο(στην κομματώδη του κατάσταση), οπότε οι ψυχές είναι ελεύθερες πλέον να μεταφερθούν στο Limpo, ίσως όμως πολύ πιό αδύναμες από τις υπόλοιπες...

Δεν ξέρω αν ο Βόλντεμορτ θα επηρεαζόταν απ' τους Παράφρονες. Ίσως με τόσο "κομμάτιασμα" της ψυχής του, να ήταν πιο δύσκολο να επηρεαστεί όσο ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Ίσως και το αντίθετο, δεν μπορούμε να ξέρουμε γιατί δεν είναι νόμοι φυσικής.
Στην τελευταία περίπτωση, σίγουρα θα ήταν παραδειγματική η τιμωρία του, όπως και επώδυνη. Συμφωνώ με το Σερμπέτι, πως ήθελε να δείχνει ψύχραιμος αλλά δεν ήταν. Γενικά πρόκειται για διαταραγμένη προσωπικότητα κι αυτό συνήθως φτάνει πολύ βαθιά, οπότε οι Παράφρονες λογικά θα χειροτέρευαν την κατάσταση.
Αν πάλι δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο θέμα, αυτό θα του ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο μιας και θα του επέτρεπε να ασκεί εξουσία πάνω στους Παράφρονες χωρίς να φοβάται πως θα επαναστατήσουν ή/και θα του επιτεθούν.

Τώρα για τις ψυχές που καταναλώνονται. Φαντάζομαι συμβαίνει ό,τι και με την τροφή: αποθηκεύεται στο σώμα και χρησιμοποιείται ως (αρνητική, στην προκειμένη περίπτωση) ενέργεια.

Εγώ πάλι νομίζω πως ο Βόλντεμορτ ήταν τόσο σατανικός πλέον που οι Παράφρονες όχι μόνο δεν υπήρχε περίπτωση να τον επηρεάσουν αλλά το αντίθετο,ο Βόλντερμορτ παίζει και να "ρουφούσε" την ευτυχία απο δαύτους.

Ο Ντάμπλντορ είχε πει πως το τελευταίο κομμάτι της ψυχής του Βόλντερμορτ,έστω και φρικτά ακρωτηριασμένο,ζούσε στο αναγεννημένο σώμα του. Αυτό σημαίνει ότι είχε ψυχή και ο Παράφρονας θα έβρισκε να κάνει δουλίτσα. Ο,τι είχε απομείνει,θα το ρουφούσε το δίχως άλλο. Μην ξεχνάμε και τον Μπάρτι Κρουτς τον νεότερο,δεν ήταν καλύτερος απο τον Βόλντερμορτ αλλά και πάλι,κάτι βρέθηκε.

Τι γίνεται με την ψυχή που ρουφά ο Παράφρονας; Αρχή διατήρησης της ενέργειας. Κάτι έπαιρνε,κάτι χρησιμοποιούσε για συντήρηση και αναπαραγωγή. Ο "φιλημένος" θυμάμαι ότι δεν πέθαινε αλλά έχανε κάθε έννοια ζωής με την σημασία της θέλησης,της δραστηριότητας,της μνήμης. Κοινώς,γινόταν κουφάρι που απλά ανέπνεε. Αλλά το γεγονός παραμένει ότι δεν πέθαινε. Άραγε πήγαινε στο Καθαρτήριο; Πήγαινε μόλις σταματούσε η καρδιά του να χτυπά μετά απο κάποιο διάστημα; Μας τα μπερδεύει η Rowling και μας τα τριχοτομεί.

Amycus έγραψε:
Τι γίνεται με την ψυχή που ρουφά ο Παράφρονας; Αρχή διατήρησης της ενέργειας. Κάτι έπαιρνε,κάτι χρησιμοποιούσε για συντήρηση και αναπαραγωγή.

 Μόνο που μιλάμε για τον χαρριποτερόκοσμο Θάνο, δεν ξέρω αν η Αρχή Διατήρησης Ενέργειας ή Πρώτος Νόμος της Θερμοδυναμικής ισχύει εκεί όταν από την μιά βλέπουμε μία Μπέλα να γκρεμίζει την καλύβα του Χάγκριντ με ένα ανατινάξιους ή έναν Κράμπε να γεμίσει ξαφνικά μία αίθουσα Ευχών με ζωντανές φλόγες...

Το άλλο όμως με το Καθαρτήριο(τον χριστιανικό όρο φανταζομαι) που είπες το βρίσκω καλό σαν σκέψη

Δεν το είπα τόσο συγκεκριμένα. Πιο γενικά,πιό αφηρημένα. Σαν ιδέα,όχι σαν θεωρία.

Δεν πιστεύω ότι είχε μείνει και κάτι ανθρώπινο μέσα στην ψυχή του Βόλντεμορτ για να μπορέσει να τραφεί από αυτό Παράφρονας.

οντος τρεφοντε απο τις χειροτερες εμπειριες... που σημαινει οτι θα ηταν ευαλωτος αρα και θυμα.. το τι θα παθενε το εχω σκευτει πολλες φορες... το μονο π μ ερχετε σ μυαλο μ ειναι ενας ασθενης που ειχα δει καποτε, ο οποιος δνε εχε καμια επαφη με το περιβαλον.. ηταν σαν ρομποτ... καπως ετσι το εχω στο μυαλο μου...

anthian9 έγραψε:Δεν πιστεύω ότι είχε μείνει και κάτι ανθρώπινο μέσα στην ψυχή του Βόλντεμορτ για να μπορέσει να τραφεί από αυτό Παράφρονας.

Αυτό. Δηλαδή κατά βάση δε νομίζω ποτέ ότι ένας Παράφρονας θα έβρισκε ελκυστική και "νόστιμη" τη ψύχη του Λόρδου Βόλντεμορτ ή μάλλον του κομμμάτι αυτής που ήταν στο σώμα του. Όσο ο Άρχοντας του Σκότους περιτριγυριζόταν από υγιείς, ολόκληρες ψυχές ή τουλάχιστον ψυχές λιγότερο κατακερματισμένες από τη δικιά του, πάντα αυτοί θα προτιμούσαν κάποιο άλλο θύμα. Αλλά ακόμα και στη περίπτωση που ήταν μόνος του δε νομίζω ότι οι Παράφρονες θα ασχολιόντουσαν μαζί του. Τους ελκύουν δυνατές ψυχές και στο σώμα του αυτός είχε το ένα όγδοο, αν θυμάμαι καλά, της ψυχής του οπότε μπορεί να μην τον αισθάνονταν καν ή ας πούμε αμυδρά.

Από την άλλη αν δεν απατώμαι υπάρχουν παραδείγματα μέσα στα βιβλία που οι Παράφρονες ήταν μαζί με Θανατοφάγους χωρίς να έχουν κάποια συγκλονιστική επίδραση πάνω τους. Αυτό ίσως να σημαίνει ότι μπορούν να "ελέγξουν" τη κατεύθυνση της επίδρασης τους ή ότι οι Σκοτεινοί Μάγοι λόγω της φύσης τους έχουν μια κάποια ανοσία απέναντι σε αυτούς. Αν ισχύει αυτό τότε σίγουρα στον Άρχοντας του Σκότους δε θα είχε καμία επίδραση η παρουσία τους.

Τέλος, αναφορικά με το φιλί των Παραφρόνων. Θεωρώ ότι με αυτή τη πράξη το μόνο που θα κατάφερναν είναι να "βγάλουν" το θραύσμα της ψυχής του Λόρδου από το σώμα του, χωρίς όμως να την "καταναλώσουν". Ίσως απλά να καταστρεφόταν το σωμα του και να έπρεπε ξανά μανά να το φτιάξει. Άλλωστε η Σκοτεινή Τέχνη των Πεμπτουσιωτών είναι πολύ ισχυρή για να μπορούσε να ηττηθεί ένα τέτοιο σχέδιο αθανασίας απλά με το φιλί των Παραφρόνων.

Εγώ έχω άλλο ερώτημα. Αν ένας Παράφρονας έδινε το φιλί στον Πόττερ, τι αποτέλεσμα θα είχε στη ψυχή του και σε αυτή του Άρχοντα του Σκοτους;

Sorazal the Erised έγραψε:
Εγώ έχω άλλο ερώτημα. Αν ένας Παράφρονας έδινε το φιλί στον Πόττερ, τι αποτέλεσμα θα είχε στη ψυχή του και σε αυτή του Άρχοντα του Σκοτους;

 Λογικά ο Παράφρονας θα επέλεγε ασυζητί την ψυχή του Χάρι που ήταν αρτιμελής και ήταν και γεμάτη όμορφες αναμνήσεις, για την ψυχή του Βόλντι μάλλον έχεις ένα δίκιο, ήταν τόσο "ανύπαρκτη" που οι παράφρονες μετά βίας θα την έπαιρναν χαμπάρι παρότι αδύναμη
 Σε αυτήν την περίπτωση ο Χάρι θα παρέμενε πεμπτουσιωτής του Βόλντι και μάλιστα πολύ πιό υπακουος
 Αλλά αν την έπαιρναν χαμπάρι πιστεύω θα την έτρωγαν για ορντεβρ ή σαν ένα πικρό εκλαιράκι

Sorazal the Erised έγραψε:Από την άλλη αν δεν απατώμαι υπάρχουν παραδείγματα μέσα στα βιβλία που οι Παράφρονες ήταν μαζί με Θανατοφάγους χωρίς να έχουν κάποια συγκλονιστική επίδραση πάνω τους. Αυτό ίσως να σημαίνει ότι μπορούν να "ελέγξουν" τη κατεύθυνση της επίδρασης τους ή ότι οι Σκοτεινοί Μάγοι λόγω της φύσης τους έχουν μια κάποια ανοσία απέναντι σε αυτούς. Αν ισχύει αυτό τότε σίγουρα στον Άρχοντας του Σκότους δε θα είχε καμία επίδραση η παρουσία τους.

Στο Υπουργείο Μαγείας,όταν πραγματοποιούνταν ανακρίσεις στους γεννημένους απο μαγκλ,υπήρχαν παράφρονες και αυτοί που διενεργούσαν την διαδικασία είχαν κάποια προστασία (ο προστάτης της Άμπριτζ έστω και λίγο θαμπός). Σίγουρα πρέπει να είχαν κάποια αλληλεπίδραση αλλά δεν νομίζω ότι οι θανατοφάγοι προσέφεραν ένα πούσιο γεύμα στους φύλακες του Αζκαμπάν. Πόσο ευτυχισμένος μπορεί να είναι κάποιος που επέλεξε να γίνει θανατοφάγος;

μαλλον και εγω αυτο πιστευω