από Cassandra Black Πεμ Δεκ 19, 2013 6:21 pmΔεν ντρέπομαι που είμαι (νεο)ελληνίδα. Το "νέο" το βάζω σε παρένθεση γιατί δεν πιστεύω πως φέρομαι σαν μλκας Νεοέλληνας (κοινώς Ελληναράς) σε γενικές γραμμές. Στενοχωριέμαι όταν ακούω νέα παιδιά να λένε πως ντρέπονται και πως θα προτιμούσαν να έχουν ευρωπαϊκή ή αμερικάνικη ή ό,τι άλλο καταγωγή, γιατί είναι και αυτή η νοοτροπία ένας λόγος που δεν αναπτυσσόμαστε σαν χώρα. Όταν η νεολαία φεύγει στο εξωτερικό, ποιος θα παλέψει για να καλυτερεύσει τις συνθήκες στο εσωτερικό?
Ντρέπομαι γενικότερα για την ανθρωπότητα, γιατί απ' ό,τι φαίνεται πολλοί νομίζουν πως ζουν ακόμα στο Μεσαίωνα κι όχι στο 2013. Δεν μπορώ να διανοηθώ πως στον 21ο αιώνα η ισότητα μεταξύ των φύλων και τα εργασιακά δικαιώματα είναι ακόμα αμφιλεγόμενα, όπως και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να γίνονται τόσο μεγάλο θέμα τα δικαιώματα της LGBQΤ κοινότητας, που θα έπρεπε να είναι ακριβώς τα ίδια με του υπόλοιπου κόσμου και φυσικά δεν είναι γιατί κάποιοι τους θεωρούν κατώτερους.
Αντί λοιπόν να συγκρίνουμε τη νέα Ελλάδα με την αρχαία (οι οποίοι αρχαίοι σε καμιά περίπτωση δεν ήταν άγιοι, ενδεικτικά από την Αθηναϊκή δημοκρατία εξαιρούνταν τα παιδιά, οι γυναίκες, οι μέτοικοι και οι δούλοι, υπολογίζω δλδ ένα 65-70% του πληθυσμού), να κοιτάξουμε λίγο την ιστορική μας διαδρομή και να προσπαθήσουμε α) να μην κάνουμε τα ίδια λάθη, β) να βελτιώσουμε τα κακώς κείμενα. Όχι μόνο σαν Ελλάδα, σαν κόσμος. Αν εμείς οι ίδιοι δεν προσπαθούμε να μην είμαστε μλκες στην καθημερινή μας ζωή, πώς να το απαιτήσουμε από τους άλλους?
Ντρέπομαι γενικότερα για την ανθρωπότητα, γιατί απ' ό,τι φαίνεται πολλοί νομίζουν πως ζουν ακόμα στο Μεσαίωνα κι όχι στο 2013. Δεν μπορώ να διανοηθώ πως στον 21ο αιώνα η ισότητα μεταξύ των φύλων και τα εργασιακά δικαιώματα είναι ακόμα αμφιλεγόμενα, όπως και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να γίνονται τόσο μεγάλο θέμα τα δικαιώματα της LGBQΤ κοινότητας, που θα έπρεπε να είναι ακριβώς τα ίδια με του υπόλοιπου κόσμου και φυσικά δεν είναι γιατί κάποιοι τους θεωρούν κατώτερους.
Αντί λοιπόν να συγκρίνουμε τη νέα Ελλάδα με την αρχαία (οι οποίοι αρχαίοι σε καμιά περίπτωση δεν ήταν άγιοι, ενδεικτικά από την Αθηναϊκή δημοκρατία εξαιρούνταν τα παιδιά, οι γυναίκες, οι μέτοικοι και οι δούλοι, υπολογίζω δλδ ένα 65-70% του πληθυσμού), να κοιτάξουμε λίγο την ιστορική μας διαδρομή και να προσπαθήσουμε α) να μην κάνουμε τα ίδια λάθη, β) να βελτιώσουμε τα κακώς κείμενα. Όχι μόνο σαν Ελλάδα, σαν κόσμος. Αν εμείς οι ίδιοι δεν προσπαθούμε να μην είμαστε μλκες στην καθημερινή μας ζωή, πώς να το απαιτήσουμε από τους άλλους?
