Ακυροκατάσταση

Πετάγομαι πρωί-πρωί αναμαλλιασμένη και τρέχω στο σαλόνι, κοιτάζω τον πατέρα μου περίεργα:
"Καλήμερα αγάπη μου, κοιμήθηκες καλά?"
"Συγγνώμη πως με αποκάλεσες;"
..........Καμία αντίδραση, ξαναγυρίζει στην εφημερίδα.........
"Είπα κι εγώ, φούρνος γκρεμίστηκε ή μάλλον κουνήθηκε."
Λίγη ώρα έρχεται η μάνα μου, είχε βγει έξω.
"Πού ήσουν?"
"Πήγα να πετάξω τα σκουπίδια."
"Κουνήθηκες καθόλου, γιατί εμείς τον αισθανθήκαμε."πετάγεται ο έξυπνος ο πατέρας μου. 
Η μάνα μου με τα χέρια στο κεφάλι.
"Χριστέ μου μπήκα στο ασανσέρ ενώ έκανε σεισμό??!!"
Εγώ καθώς γυρίζω ξανά στο δωμάτιο μου" ε αφού δεν έπαθες τίποτα"

   Ένα πρωινό σαν όλα τ'άλλα 

^ και γω ημουν σε μαθημα εκεινη την ωρα και αν δε το λεγανε τα παιδια, δε θα το καταλαβαινα οτι αυτο το ταρακουνηματακι που ενιωσα κατω απ'την καρεκλα μου ητανε σεισμος. 

^^Ναταλι πες μου σε παρακαλώ από πιο επεισόδιο είναι το άβαταρ-υπογραφή σου;